پدیده‌ای منحصر بفرد در شرق کشور ایران است که وسعتی در حدود ۲۲۷۶۵ هکتار دارد. تالاب کجی نمکزار، در سال ۱۳۸۹ آبگیری خوبی داشت که این خود عامل شد تا چهارده گونه پرنده آبزی و کنار آبزی از قبیل مرغابی سرسبز و فلامینگو به این تالاب مهاجرت کنند. از پرندگان بومی منطقه می‌توان، زاغ بور، هوبره و عقاب طلایی، از خزندگان، مار قیطانی، مار شتری، مار پلنگی و تیر مار و بزمجه بیابانی را نام برد. پوشش گیاهی مناسب برای تخم‌‌گذاری پرندگان در این منطقه، باعث شده است تا هر سال تعداد زیادی از پرندگان مهاجر مثل، اردک سرسبز، کشیم گردن سیاه، حواصیل خاکستری، سلیم طوقی و غیره به این پناهگاه مهاجرت کنند. گز و تاغ نیز از گیاهان این تالاب است.

حاشیه تالاب زیستگاه ۱۴ گونه پستاندار از قبیل: خرگوش، روباه، کفتار، گرگ، پایکا، پامسواکی، زرده‌بر و تشی است. املاح معدنی موجود در تالاب،دارای خواص درمانی برای بیماری‌هایی نظیر آرتروز، رماتیسم و بیماری‌های مفاصل است.

این تالاب که در ۸۵ کیلومتری شهر خراسان جنوبی است با وجود خشکسالی‌های پیاپی هم‌چنان زنده است. شوره‌زاری وسیع، که به دلیل پایین بودن سطح ارتفاع آن نسبت به مناطق اطراف محل تجمع زهاب منطقه است. این پدیده با توجه به شوری بیش از حد خاک آن به دریاچه نمکی تبدیل شده و مامن زندگی پرندگان و حیوانات زیادی است. هر چند در سال‌های اخیر به دلیل خشکسالی از میزان آب تالاب کاسته شده ولی به طور کلی در فصول پاییز و زمستان همواره آب دارد و محل امنی برای پرندگان مهاجر آبزی محسوب می‌شود.

این تالاب تنها آبگیری است که به روخانه و حتی آبراه‌ها وصل نمی‌‌شود و در تابستان خشک و در زمستان با جوشیدن آب آبگیری، مکانی برای حضور پرندگان و حیوانات مختلف است.

طبق آمار بیش از پنج هزار پرنده مهاجر هر ساله به این منطقه مهاجرت می‌کنند. از بین این پرندگان، زاغ بور که گونه‌‌ای نادر در دنیا است را فقط در حاشیه کویرهای ایران در استان‌های سمنان ، یزد و خراسان جنوبی می‌توان یافت که البته بیشتر این پرنده در خراسان جنوبی و و فقط در تالاب کجی نمکزار زندگی می‌کند و محل اصلی زندگی این پرنده در قیچ ‌زارها است.