استانی سرسبز که از سمت غرب به دریای خزر محدود میشود و در منطقه معتدل و مرطوب قرار دارد. موقعیت جغرافیایی خاص این استان عاملی است برای داشتن آب و هوایی متنوع. بخشهایی کوهستانی و بخشهای دیگری به صورت جلگه هستند. گلستان، با داشتن پوشش جنگلی، رودها، کوهها و آبشارها یکی از استانهای مورد توجه گردشگران خارجی و ایرانی است که موجب رونق اقتصادی این استان شدهاست.
گرگان و گنبدکاووس شهرهای تاریخی این استان هستند. برج گنبدکاووس که بلندترین برج آجری جهان است، پارک جنگلی ناهارخوران، پارک ملی گلستان، پارک جنگلی تنگه چهل چای، آبشار لوه، آبشار تمام خزهای کبودوال، چشمه گل رامیان، مسجد جامع گرگان، تپه هزار پیچ و جزیره آشوراده که یکی از جزیرههای دریای خزر است، از جمله جاذبههای گردشگری بوده و همه ساله پذیرای مهمانان زیادی هستند. بازارچه مرزی ترکمن صحرا در نزدیکی آشوراده دیدنی است.
در استان گلستان، تنوع فرهنگ، آداب و رسوم و گویش به دلیل همسایگی با ترکمنستان زیاد است، ترکمن، بلوچ، کرد و قزاقها اقوامی هستند که میهمان این استان مرزی میباشند. مردمی مسلمان که پیروان شیعه و سنی در کنار یکدیگر زندگی میکنند.
در گلستان گویشهای ترکی ترکمنها، کتولیها که برگرفته از زبان مازندرانی است و بلوچی و کردی شنیده میشود، در کل تنوع زبان و نوع گویش در گلستان زیاد است.
از ویژگیها و تفاوتهای فرهنگی هر قوم، سبک پوشش آنها است که در گلستان به خوبی این تفاوت در سبک پوشش اهالی دیده میشود؛ پوشش زنان ترکمن با روسریهای ابریشمی به نام چاشو با رنگهای قرمز و سبز است، مردانشان کلاههایی به نام تلپک که از جنس پوست بره سیاه و به نام قره گل است را بر سر میگذارند.
موسیقی در دو سبک ترکمن و کتولی اجرا میشود، تفاوت این دو سبک موسیقی با توجه به قومیت نوازندگان به خوبی مشهود است. شنیدن ترانههای محلی در کنار نواختن سازهایی چون؛ دوتار، کمانچه، قاووز، تویتک، نی و ... سخن از فرهنگی غنی و حفظ و ترویج آن دارد.
گلستان از جمله استانهایی است که هنوز اجرای مراسم و پایبندی به آداب و رسوم قومی و مذهبی در آن زنده است، مراسمی چون؛ نوروزخوانی، آق آش، رقص خنجر، الله یولی، علم بندان و ... .
در گلستان غذاهای سنتی و محلی با استفاده از سبزیهای معطر و محصولات خاص خود منطقه طبخ میشود. غذاهایی چون، هلی آش، ماش پلو، خورشت سلک گوجه آش، بولامه، بوروک، چکدرمه، خورشت ماش، آش ماست و باسترمه، که خوردن آنها را نباید از دست داد.
قالی بافی و جواهرسازی ترکمن که این دو هنر بیشتر نزد زنان ترکمن رایج است، نمدمالی ، سوزندوزی، ابریشم بافی، سفالگری و سرامیک سازی، منبت کاری ، معرق کاری و سازسازی از دیگر هنرهایی است که همچنان رواج دارد.
محصولات خوراکی، چون حلوای آماج، سرغربیلی، نان پادرازی، جزحلوا و خاویار در کنار صنایع دستی برای تهیه سوغاتی مناسب هستند.