حرف کویر که به میان میآید، ناخودآگاه ذهن به سمت استان یزد کشیده میشود. استانی که در قسمت مرکزی فلات ایران قرار دارد و چهارمین استان به لحاظ وسعت در کشور است. زیبایی کویر به این شهر حال و هوایی گرم و زنده بخشیده است، که با وجود داشتن آب و هوایی گرم و خشک، و نبود منابع آبی لازم برای کشاورزی، مردمی سخت کوش و خونگرم دارد. شهر یزد مرکز این استان است که باغهای زیادی در اطراف آن وجود دارد. طوری که وارد هر کدام از شهرهای این استان میشوی، فراموشت میشود اینجا قلب کویر ایران است.
جاده ابریشم از استان یزد عبور کرده است، عمده شاهدان این جاده کاروانسراهایی هستند که در طول مسیر وجود دارد. کاروانسرای تاجرنشین، زینالدین، لب جندق، خراسانی، کرمانی و...
در این استان بیش از چهل غار وجود دارد که اغلب آنها برای زرتشیانی که همچنان در این استان زندگی میکنند مکانی مقدس محسوب میشود. غارهایی مثل: اشکفت یزدان، غار نباتی، حلوان، زمرد، چک چک، بیدستان و... .
مردم این استان به زبان فارسی و با لهجه یزدی سخن میگویند. بیشتر آنها مسمان و پیرو شیعهاند. تعداد زرتشتیان این شهر از دیگر شهرهای ایران بیشتر است وجود آتشکده بزرگ و روشن زرتشتیان در این شهر گواه این سخن است. محدودیت جغرافیایی به مردم یزد همتی دو چندان داده تا رشتههای مختلف صنایع دستی را زنده نگه داشته و با پشتکار و همت خود نام استانشان را پرآوازه کنند، در صنایعی چون: سفالگری و سرامیک سازی، صفحهی مورد نظر پیدا نشد، قالی بافی و ساخت مصنوعات فلزی و... بعد از صنایع دستی، ذخایر معدنی این استان از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار است.
صنعت نساجی و شیرینی پزی یزد معروف است. در بیشتر نقاط ایران دارایی بافی وجود داشته است اما اکنون تنها در استان یزد چند کارگاه وجود دارد که با استفاده از ابریشم مصنوعی به بافت دارایی مشغول هستند. اگر گذرتان به این دیار رسید، حتما از کارگاههای دارایی بافی دیدن کنید. شیرینیهایی مانند قطاب، باقلوا و پشمک که خاص خود این استان است را از دست ندهید. غذای خوشمزه و محلی این شهر آش شولی، آش گندم، آش آبغوره، قیمه نخود و کوفته نخودچی است.