یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های آب شیرین ایران و خاورمیانه است و به نام­‌های فامور و مور هم آن را می‌شناسند. متاسفانه قسمت‌های زیادی از این دریاچه خشک شده است. مساحت این دریاچه ۴۳۰۰ هکتار است. این منطقه جز منطقه محافظت شده محسوب می‌شود.

چهار گونه­ ماهی بومی در این دریاچه زندگی می‌‌کند: ماهی زردک، ماهی سرخه، پرک و مارماهی. کم شدن آب این دریاچه باعث شده است گونه‌های زیادی از ماهی‌ها و لاک‌پشت‌ها از بین بروند. سوزاندن نیزارهای اطراف به علت ساختن جاده یکی از بزرگ‌ترین دلایل از بین رفتن این دریاچه است.