دریاچه طالقان، در پشت سدی به همین نام قرار دارد، طول تقریبی ۱۵ کیلومتر در حد فاصل آبادی‌های گلینک، میراش، آردکان و آرموت از شمال و زیدشت و سنگ بن از جنوب، دارای محیطی بسیار جذاب و دلنشین است. کرانه‌های اطراف این دریاچه به صورت خلیج‌های کوچکی به داخل مصب رودخانه‌های دائمی و فصلی که از قدیم‌الایام به Taleqan رود سرازیر می‌شده، پیشروی کرده است و باعث به وجود آمدن مناظر بدیعی از پیشروی آب به خشکی شده‌اند. جاده آسفالته‌ای در شمال دریاچه از زیدشت به گلینک و با دور زدن دریاچه از زاویه شمالی به آرموت تنها آبادی همجوار دریاچه طالقان و از آن‌جا تا سوهان امتداد دارد که راه دسترسی مناسبی برای استفاده از محیط‌های پیرامون این دریاچه به شمار می‌رود. آب این دریاچه سبز رنگ بوده و دارای چندین نوع ماهی است که کولی نام یکی از انواع آن می‌باشد. طالقان‌رود پس از اتصال تمامی آب‌های جاری کوهستان‌های شمال و جنوب این دره به آن، وارد این دریاچه می‌گردد. از جمله ساحل‌های دیدنی آن باید از محوطه مسطح لات فشندک و حوالی زیدشت و به خصوص اروت به عنوان یکی از نقاط دسترسی به کناره این دریاچه نام برد.