پیست دیزین در استان Alborz ، شهر Karaj و به فاصله ۱۲۲ کیلومتر از Chalus Road و ۷۱ کیلومتر از مسیر شمشک قرار گرفته است. ارتفاع بلندترین نقطه پیست دیزین ۳۶۰۰ متر از سطح دریا و پایینترین نقطه آن ۲۶۵۰ متر است. این پیست معتبرترین پیست در خاورمیانه است و اولین پیست اسکی ایران است که فدراسیون جهانی اسکی برای برگزاری مسابقات به رسمیت شناخته است و عنوان پیست بینالمللی اسکی را به خود اختصاص داده است.
پیست بینالمللی دیزین به دلیل برخورداری از امکانات فنی رشته اسکی همانند: شیب مسیر، طول مسیر و امکانات رفاهی، مکانی مناسب برای برگزاری مسابقات بینالمللی مطرح شده است. همچنین این پیست یکی از پیستهایی است که استفاده از برد اسکی در آن مجاز است و این موضوع یکی از دلایل توجه بیشتر افراد به این پیست است.
امکانات فنی پیست دیزین شامل: ۲۳ پیست اسكی كه شامل: ۴ تله کابین شاله، قله، دره، چمن ، ۲ تله سیژقله و چمن، ۷ تله اسکی بشقابی شامل دوبل ماير، سی چال، گوزنی، پشت ويل، مبتدی، چمن و ۱ تله اسکی چکشی است. برخی از پیستهای دیزین عبارتند از: پيست اسنو پارك، پيست يو، پيست مبتدی و پيست چمن.
پیست بینالمللی اسکی دیزین بیشترین زمان اسکی روی برف را در طی فصول مختلف برای اسکیبازان فراهم کرده است، فعالیت این پیست برای اسکی روی برف از اوایل آذرماه تا اواسط اردیبهشت ماه است، همچنین فعالیت پیست محدود به وجود برف در پیست نمیشود؛ چرا که پیست دیزین قابلیت اسکی روی چمن را نیز داراست. طول پیست چمن دیزین ۶۵۰ متر است. همه ساله در این پیست مسابقات جهانی اسکی روی چمن برگزار میشود و همزمان در مناطق دیگر پیست، فعالیتهایی از قبیل: دوچرخه سواری کوهستانی، تیراندازی با کمان، کایت سواری و غیره انجام میشود.
علاوه بر فعالیتهای ورزشی، پیست دیزین، دارای مناظر طبیعی چشم نوازی مانند باغها، گونههای کمیاب گیاهی کوهستانی و ... است.
از امکانات رفاهی این پیست میتوان به: ۲ هتل، ۱۹ کلبه (شاله) و ۵ رستوران اشاره کرد. آب و هوای بسيار مناسب زمستانی با دمای (۲۰ - درجه سانتيگراد) با تعداد روزهای آفتابی زیاد و آب و هوای دلپذیر تابستانی با حداکثر دمای (۲۰ + درجه سانتی گراد) و امکانات فراوان و دسترسی مناسب، دیزین را به منطقهایی توریستی در تابستان و زمستان بدل کرده است.
در تاریخچه مجموعه پیست اسکی دیزین چنین بیان شده که؛ یک گروه خارجی به سرپرستی کاظم گیلانپور (قهرمان و مربی اسکی) در سال ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲، به دنبال اکتشاف معدن در بخش البرز مرکزی بودند که این منطقه را شناسایی کردند و مناسب بودن آن برای اسکی مورد تایید قرار گرفت، در سال ۱۳۴۳ یک دستگاه تله اسکی سیار در گردنه دیزین برای تمرین تیم ملی نصب شد.
منابع:
www.fa.wikipedia.org