در قسمت شرق بیابان لوت ، در نقطه تلاقی سه استان خراسان جنوبی از جنوب، کرمان از شرق و سیستان و بلوچستان در شمال غربی؛ تجمع عظیم و زیبایی از ساخت‌های ماسه بادی وجود دارد که تشکیل تپه‌های ماسه‌ای بلندی را داده است؛ وسعت این منطقه ۱۰ هزار مترمربع است که به زبان محلی ریگ یلان خوانده می‌شود.
ریگ یلان فرمی مستطیل شکل دارد و از شمال به جنوب کشیده شده است؛ ارتفاع تپه‌های ماسه‌ای از قسمت شمال تا مرکز افزایش و از مرکز تا جنوب کاهش پیدا می‌کند.
کوه‌های ماسه‌ای در حاشیه این منطقه و با فاصله از یکدیگر قرار گرفته‌اند، هر چه به سمت مرکز ریگ یلان پیش برویم فاصله کوه‌ها کمتر و در نهایت به هم متصل می‌شوند، در این منطقه بادهای ۱۲۰ روزه سیستان چاله‌های ماسه‌ای ساخته‌اند که شیب زیادی دارند و می‌توان گفت این چاله‌ها از مناطق صعب العبور ریگ یلان به حساب می‌آیند.
در منطقه ریگ یلان پوشش گیاهی به شکلی محدود و کم پراکنده شده است که در قسمت شمالی بیشتر و در ناحیه مرکز به شکل چشم‌گیری کاهش می‌یابد. پوشش گیاهی این منطقه بیشتر از گیاهان شور پسند تشکیل شده، گیاهانی نظیر؛ نسی، تاغ و اسکنبیل. علاوه بر پوشش گیاهی، جانورانی که به آب کمی نیاز دارند ریگزار یلان را برای زیست برگزیده‌اند؛ روباه شنی، جرد، انواع مار، آگاما، پامسواکی و ... ؛ تاکنون ۷ نوع پرنده در این منطقه شناسایی شده‌اند که ۵ نوع بومی مناطق بیابانی و ۲ گونه دیگر از پرندگان مهاجر هستند؛ شاهین، لاشخور، باقرقره و ... .
یکی از بهترین مسیرها برای رسیدن به ریگ یلان روستای ده سلم در جنوب غربی شهر نهبندان است که در فاصله ۳۵ کیلومتری به ریگ یلان قرار گرفته است، نخل‌های سر به فلک کشیده و سرسبز این روستا در کنار تپه‌های شنی بیابان لوت منظره‌ای زیبا و شگفت‌انگیز را برای هر بیننده‌ای رقم می‌زند.