تهران، پایتخت کشور ایران است، که علاوه بر فارسی زبانها، مردمانی از اقوام دیگر همچون کرد، آذری، گیلک، مازندرانی، ارمنی، عرب، لر و ... ساکن آن هستند و همین خود عاملی است برای داشتن فرهنگی آمیخته با فرهنگ شهرهای دیگر.
رسمها مربوط به جشنها و اعیاد مذهبی در تهران نیز مورد اهمیت است و هر گروهی با توجه به رسم محلی خود آن آیین را به جا میآورد. جشن نوروز که برای هر ایرانی سمبلی از جشن قدیمی و ایرانی است، در تهران و در خیابانهای شلوغ آن رنگی دیگر دارد که بوی عید را از ابتدای ماه اسفند به مشام هر رهگذری از این شهر میرساند.
نماد شهر تهران برج آزادی و برج میلاد است. در تهران و حومه، اماکن تاریخی مذهبی نظیر مساجد، کلیساها، کنیسهها، و آتشکدههای زرتشتیان قرار گرفتهاست.
بافت اجتماعی گسترده در تهران باعث شده است تا صنایع دستی شهرهای مختلف در این شهر تولید شود، به عنوان مثال امروزه خاتمکاری و صفحهی مورد نظر پیدا نشد از شیراز و اصفهان و خراطی از دزفول به این شهر آمده است. شیشه گری ، نقاشیروی شیشه، قالی بافی ، سفالگری و چاپ باتیک از دیگر صنایع رایج در این شهر است.
در تهران رستورانهای متعددی وجود دارد که انواع غذاهای بومی ایرانی و همچنین بینالمللی در آنها ارایه میشود. غذاهایی چون کلهگنجشکی، اشکنه، بلغور، آش شله و دمپختک از جمله غذاهای سنتی و محلی این شهر است.