توصیف روستای شیوند
شمال شرق استان خوزستان در شهر ایذه روستایی قرار دارد که رودخانه کارون از شرق آن می‌گذرد، این روستا در منطقه حفاطت شده منگشت و شالو قرار گرفته است، نام این روستا شیوند است. جمعیت روستا ۲۵۰۰ نفر است.
مجموع سه روستا با نام‌های: بزرگ شیوند، نوشیوند و پشت آسیاب با هم تشکیل روستای شیوند را داده‌اند.
روستای شیوند مملو از جاذبه‌های بصری است، مناظری بکر و زیبا که دیدنش را به هر دوست‌دار طبیعتی پیشنهاد می‌کنیم. در دل این روستا آبشاری قرار دارد با همین نام، آبشار شیوند با ارتفاع ۹۰ متر یکی از جاذبه‌های طبیعی استان خوزستان است.
روستای شیوند به دلیل طبیعت منحصر بفرد و قرار گرفتن در منطقه حفاظت شده منگشت و شالو، پذیرای گردشگران زیادی است. از جمله جاذبه‌های روستای شیوند می‌توان به جنگل بلوط، آبشارها، رشته کوه‌های زاگرس، دریاچه سد، رودخانه کارون، سد کارون و ... اشاره کرد.
دریاچه سد کارون ۳ در نزدیکی روستای شیوند قرار دارد، وجود این دریاچه تاثیر بسزایی در حاصلخیزی زمین‌های اطراف دریاچه گذاشته است، همچنین زمین‌های اطراف این دریاچه زیستگاه گونه‌های مختلفی از گیاهان و حیوانات است. وجود ماهی سونگ یا همان گراز ماهی که بزرگ‌ترین ماهی استخوانی دنیاست نیز یکی از جاذبه‌های دریاچه سد است که مورد توجه علاقمندان ماهیگیری زیادی است.
روستای شیوند به دلیل شرایط اقلیمی و اکوسیستمی، از تنوع گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است. بیشترین گونه گیاهی که در روستای شیوند وجود دارد درختان بلوط، گیاهان بن سرخ، پونه و کتیرا که در صنعت و دارو سازی کاربرد دارد.
وجود سد کارون ۳ در نزدیکی روستا بر حضور گونه‌های مختلف جانوری در این منطقه تاثیر بسزایی گذاشته است. مهم‌ترین حیواناتی که در روستای شیوند وجود دارند شامل: شغال، گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، مار و کبک است.
علاوه بر جاذبه‌های طبیعی، روستای شیوند دارای آثار تاریخی است، که می‌توان به قلعه‌ها و کاروانسراها و امامزاده‌ها اشاره کرد.
آب و هوا
آب و هوا روستای شیوند معتدل و نیمه مرطوب است.
کسب و کار
بیشتر اهالی روستای شیوند به زراعت، باغداری و دامداری اشتغال دارند. کشت انار شیوند که یکی از محصولات روستای شیوند است منبع درآمد مهمی در این روستا به حساب می‌آید.
روستای شیوند نقش پررنگی در تولید محصولات کشاورزی در شهرستان ایذه برعهده دارد. عشایر نیز در روستای شیوند ساکن هستند و در اواسط اردیبهشت با افزایش دما به سمت ارتفاعات شمالی کوه‌های منگشت کوچ می‌کنند و در اواسط مهر به روستا باز می‌گردند، مسیر کوچ عشایر به سمت رودخانه و بالاتر از آبشار شیوند است.
