در ۲۰۰ کیلومتری غرب شهر اصفهان ، شهری است که دو محله بالا و پایین دارد به نام فریدون شهر، بیشتر از نود درصد ساکنان محله بالا را گرجی‌زبانان تشکیل داده‌اند. این گرجی‌ها در زمان شاه عباس اول از گرجستان به ایران مهاجرت داده شدند و امروزه نوادگان آن‌ها در این شهر زندگی می‌کنند. آب و هوایی نیمه مرطوب و خنک دارد که مناطقی با آب و هوای سرد و گرم را در خود یکجا داراست.

دشت لاله‌های واژگون، چشمه لنگان، تنگ حنا، پارک معلم، آبشار پشندگان، چشمه تنگوله و غار گوگان و... از جمله دیدنی‌های این شهر است.

چهار گروه قومی در فریدون‌شهر زندگی می‌کنند که مردم گرجی، بختیاری، ترک و ارمنی هستند و  به چهار زبان خود در این شهر سخن می‌گویند. مردم گرجی فریدون‌شهر به زبان گرجی سخن می‌گویند، که با زبان گرجی رایج گرجستان تفاوت دارد چرا که حاصل دگرگونی زبانی است که چهارصد سال پیش به خاطر تبعیدشان به این شهر اتفاق افتاد. بیشتر آن‌ها مسلمان و پیرو شیعه‌اند. از معروف‌ترین آداب و رسوم مردم فریدون‌شهر، می‌توان به «مِنْکْلِ» (در گرجستان مِکْوْلِ) و مراسم کالبیس کوبی (نام یک غار در این شهر) اشاره کرد. مردم گرجی فریدون‌شهر به خاطر همزیستی با دیگر اقوام مختلف ایرانی از فرهنگ گرجی فاصله گرفته‌اند و لباس و آیین گرجی ندارند. 

گلیم‌ بافی ، شال، جوراب پشمی و قالی بافی از جمله صنایع دستی مهم منطقه‌اند. کله‌جوش، پتله پلو، کشک کدو، آش بلغور و شله از غذاهای محلی این شهر است.