کویر بشرویه از جنوبشرقی به شهر بشرویه
و از شرق به کویر نمک بشرویه، از شمال به شهر کاشمر و از جنوب به رود کالشور محدود میشود. عرض این کویر در وسیعترین قسمت در حدود ۳۰ کیلومتر و طول آن در حدود ۲۴ کیلومتر است. در قسمت شرقی کویر بشرویه بین تپههای این کویر نمکزارهایی نمایان هستند. بلندترین ارتفاع تپهها به ۷۰ متر میرسد. پوشش گیاهی این منطقه در سمت شمالی انبوهتر است.
این پوشش شامل گیاهان ماسه دوست مانند: تاغ و اسکمبیل است که جوامع بوتهای همچون: نسی و ... نیز در آن دیده میشود.
پوشش جانوری منطقه که در قسمت شرقی واقع شده است عبارت است از: سارگپه بیابانی، شاهین، پا مسواکی، شغال، گرگ، روباه شنی، گربه شنی، انواع آگاما و جکو، افعی شاخدار، تیر مار، مار جعفری، مار شتری و ... . پوشش کویر از زمینهای پف کرده رسی- قلیایی تشکیل شده است و در قسمتهای مرکزی شامل کویرهای رسی خیس است. نمک موجود در کویر شامل سولفات سدیم و منیزیم است.
در مرکز پهنه کویر هیچ گونه پوشش گیاهی قابل مشاهده نیست. گیاهان دارویی و صنعتی چون کتیرا، انقوزه، زیره سیاه و بارهنگ از دیگر گیاهان این منطقه هستند. در حاشیه کویر زمینهای کشاورزی قرار دارد. بیشتر زمینهای کشاورزی بشرویه، با آب چاه آبیاری میشود.
کشاورزی ، مبتنی بر منابع زیرزمینی آب و زمینهای مستعد این منطقه است و عمده محصولات به عمل آمده پنبه، جو ، گندم و پسته میباشند که در این بین کشت و برداشت پسته اگرچه از قدیم انجام میشده، اما در این اواخر رونق ویژهای گرفتهاست. آب و هوای حاکم بر منطقه از نوع خشک و کویری است حداکثر و حداقل مطلق درجه حرارت هوا در ایستگاه بشرویه ۴۹ و ۲۷- درجه سانتیگراد گزارش شده است. در این منطقه رودخانه دایمی وجود ندارد و بیشتر به هنگام ریزشهای جوی به صورت روان آبها و سیلاب در منطقه جریان دارند و مهمترین آنها مشتمل میشود بر :
کویر دریا نمی جست
آفتاب تشنه تر بود
و ستاره های آسمان همنشین من شد...شاعر غفاری