هنر فیروزه کوبی در شهر Isfahan رونق دارد، این هنر بیشتر جنبه تزیینی و تجملاتی دارد و بر روی اجسامی مثل: زیورآلات، تابلو، گلاب پاش، قندان، سینی و ... پیاده میشود.
برای شروع کار فیروزه کوبی قبل از هر چیز باید ماده اولیه که خردههای سنگ فیروزه است در اختیار فیروزه کوب قرار گیرد، که این امر از طریق معادن فیروزه که در Mashhad ، نیشابور و دامغان قرار دارد میسر میشود. بعد از تهیه خردههای سنگ فیروزه باید ضایعاتی چون خاک و سنگهای معمولی از خردهها جدا شوند، گام بعدی در اصطلاح فیروزه کوبان دانهبندی است که در این مرحله با توجه به اندازه قطعههای فیروزه دستهبندی میشوند.
مراحل اصلی فیروزه کوبی: زرگری، فیروزه کوبی و پرداخت.
در مرحله اول که زرگری است جسم را به استاد زرگر میسپارند تا سطح فلزی که قرار است فیروزه کوب شود با دستگاه صاف و صیقلی شود این فلز میتواند از جنس: برنج، نقره یا مس باشد.
مرحله بعد حرارت دادن (در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد) جسمی است که قرار است فیروزه کوب شود؛ حین حرارت دادن جسم، روی قسمتهایی که قرار است فیروزه کوب شود لاک گردویی میزنند، پودر لاک در اثر حرارت به طور کامل ذوب میشود و نواحی مورد نظر را که قرار است با فیروزه تزیین شود میپوشاند. در حالیکه هنوز لاکی که بر سطح جسم نشسته نرم و حالت مذاب دارد خردههای فیروزه با توجه به اندازههایشان در کنار هم و در حد امکان بدون فاصله از هم روی سطح لاک خورده جسم قرار میگیرند. بعد از قرار دادن خردههای سنگ فیروزه بر سطح جسم با دست روی سنگها را فشار میدهند تا در جای خود به درستی قرار گیرند.
بعد از کامل شدن و پر شدن سطح جسم از خرده سنگهای فیروزه برای یک دست شدن و از بین رفتن برجستگیها با سنباده سطح فیروزه کوب شده را سنباده میزنند یا به قول اساتید هنر آب ساب میکنند. در مرحله آب ساب رنگ فیروزهایی سنگ و لاک گردویی به رنگ قهوایی تیره بین سنگها بهتر دیده میشوند.
آخرین گام برای کامل شدن فیروزه کوبی پرداخت در دو مرحله است، مرحله اول؛ پرداخت قسمتهای فلزی و پولیش کاری فلز برای جلای بیشتر، مرحله دوم پرداخت قسمت فیروزه کوب شده است که با کمک روغن زیتون یا روغن کنجد عمل پولیش اجرا شده و موجب شفافیت و درخشانی بیشتر سنگها میشود. هر چه فاصله بین سنگها کمتر باشد ارزش جسم فیروزه کوب شده بیشتر است.