پته دوزی
پته نوعی رودوزی است که در استان کرمان دوخته می‌شود. معروفترین نقش‌هایی که در پته‌دوزی به کار می‌رود، طرح بته‌ای یا درخت زندگی نام دارد که با اسم‌های مختلف به کار برده می‌شود. پته میری، پته جقه‌ای، پته بادامی، پته سربندی پته افشاری پته کردستانی، دیگر طرح‌های پته دوزی: پیچک، ترنج، سروچه، نقوش حیوانی به خصوص پرندگان و لچک ترنجی را می‌توان نام برد. با وجود اینکه پته از فرج الله کرمانی برای اهالی کرمان به یادگار گذاشته شد ولی بعدها و اکنون نیز، در کرمان بیشتر زنان و دختران این هنر را آموخته و برای تزیین لباس، شال و روسری استفاده می‌کنند، و هم‌چنین به عنوان رومیزی و تابلو نیز کاربرد دارد. یکی از معروفترین پته‌ها ، روپوش مقبره شاه نعمت الله ولی در ماهان کرمان است که یکی از پرکارترین پته‌های تولید شده در ایران بوده این پته با طول ۳۵۵ سانتی متر و عرض ۲۱۰ سانتی متر ، نتیجه دو سال کار مداوم ۱۶ زن پته دوز کرمانی است.
عریض، نام پارچه‌ای ضخیم است که برای زمینه پته از آن استفاده می‌کنند. دوخت‌هایی با نخ ابریشمی به وسیله سوزن بر روی عریض زده می‌شود. به صورت معمول کل زمینه سوزن دوزی می‌شود. پته هنری‌ست که رنگ‌ها و ترکیب شدن‌شان با یکدیگر الزامی است. برای هر رنگ پارچه زمینه، خط دوزی رنگی مناسب آن انتخاب می‌شود. به عنوان مثال برای پارچه‌های قرمز خط دوزی مشکی، برای پارچه‌های سفید خط دوزی زرد، پارچه مشکی و سبز خط دوزی‌های زرد. بعد از اینکه خط‌دوزی تمام شد خطوط اصلی نقش که ساقه دوزی شده است را پر می‌کنند که با روش خاصی از سوزن دوزی است و به آن پتک چهارگوش می‌گویند. بعد از آن، دوخت زمینه پته شروع می‌شود. که با تیک بلند دوخته می‌شود. و به رنگ لاکی است. بعد از تمام شدن زمینه برگهایی در اطراف کار دوخته می‌شود. رنگ برگ در پته سفید: مشکی، لاکی، سبز ، آبی. پته قرمز: سفید، زرد، آبی، سبز. پته سبز: سفید، آبی، زرد، مشکی، لاکی. پته سورمه‌ای: سفید، زرد، آبی، سبز استفاده می‌شود. بعد از دوخت در آب سرد و پودر لباسشویی حل شده به مدت کوتاهی آن را خیس کرده و بعد از شستن و خشک شدن، اتو می‌کنند.
