قلم زنی
تزیین اشیای فلزی از جنس مس، طلا، نقره و برنج با ایجاد خطوط و نقوش و یا کندن رویه آنها با استفاده ازقلم‌های فولادی (دارای نوک های مختلف) و با کمک ضربات استادانه چکش، قلمزنی نام دارد. این هنر روی اشیایی مانند گلدان، قندان، پایه استکان، لیوان، سینی و ... انجام می‌شود. قلم‌های این هنر که از جنس فولاد خشک است؛ بسیار متنوع بوده و نام‌های خاصی مانند قلم سایه، گِرد و تیزبُر دارند. همچنین قیر، گَرده زغال و روغن جلای سیاه از جمله مواد لازم برای انجام هنر قلم زنی و انتقال نقش روی ظروف است.
شهرهای اصفهان ، طبس و طبس از عمده‌ترین شهرهایی هستند که در آنها قلمزنی رواج دارد.
در ظروف قلم زنی استان خراسان جنوبی علاوه بر نقوش سایر نقاط کشور، بیشتر از نقوش گل‌های زینتی و ریز چهار پر، استفاده شده که هنرمندان با تقسیمات هندسی مکرر و منظم سطح کار، این نقوش را به صورت تکراری و دقیق درداخل این فضاهای هندسی قلم زنی می‌کنند. سینی‌های مسی در قدیم غالبا با طرح سَرو یا نخل، گل‌های شاه عباسی بسیار ساده و ابتدایی و طرح‌های پرندگانی مانند پلیکان معروف طبس و طوطی و نقوش حیوانات مانند آهو و گوزن و درختچه‌های پرگل و برگ همراه بود. ولی امروزه طرح‌های ظریف و مینیاتوری با ارزش دیگری هم دیده می‌شود. تکنیک زمینه پُر یا عکسی روشی است که تنها در شهرستان طبس رایج است. ویژگی‌های ظروف حکاکی شده در این شهر در کل ایران متمایز و برجسته است.
