در جنوب شهر Tehran و متصل به آن شهری است به نام ری. آب و هوای این شهر معتدل و خشک است. نیمه صحرایی بوده و جنگل‌های دست کاشت دارد که ۳۸۷ هکتار است. درختانی چون گز و گیاهان دارویی مانند: خاکشیر، گل گاوزبان، کاسنی و پونه در این منطقه وجود دارد. رودهای مشهور و مهمی که به حوضه البرز مرکزی ایران می‌ریزند، مانند: رودهای کرج، شور و جاجرود در شهرری جریان داشته و به رودهای کرج و جاجرود متصل می‌شود.

ری تنها منطقه باستانی استان Tehran است که آثار تاریخی و مکان‌های دیدنی فراوانی دارد. این شهر جاذبه‌های تاریخی چون؛ تپه میل، چشمه علی، باروی ری، دژ رشکان، آرامگاه ابن‌بابویه، آرامگاه بی‌بی زبیده، بی‌بی شهربانو، جوانمرد قصاب، امام‌زاده عبدالله، امام‌زاده طاهر و هادی دارد.

بازار ری، کاروانسرای عباسی، برج طغرل، کوه نقاره‌خانمه، استودان گبرها، زندان هارون و قلعه‌ گبری نیز از دیگر دیدنی‌های شهر هستند.

مردم شهر ری به زبان فارسی سخن می‌گویند. بیشتر آن‌ها مسلمان و پیرو شیعه هستند. در این شهر، صنعت شیشه‌گری دستی، آینه کاری و ساخت مجسمه‌های سنگی رونق دارد. در بازار ری می‌توان این آثار را دید و به عنوان سوغاتی از آن‌ها استفاده کرد.

غذاهای محلی این منطقه شامل سرگنجشکی، اشکنه، دمی بلغور جو، دمپختک، اشکنه اسفناج، آش شله قلمکار و والک پلو است که البته در استان Tehran نیز رواج دارد.