Population :
110,464 (People)
Area :
2,326 (km2)
Train Station
Airport
در غرب استان Kordestan و همسایگی کشور عراق شهر مرزی مریوان قرار دارد. این شهر از نظر اقتصادی و بازرگانی مهم است. در طول تاریخ مریوان مورد دست درازی کشور همسایه قرار گرفته و فراز و نشیب زیادی را در جنگ ایران و عراق پشتسر گذاشته است.
آب و هوای مریوان به دلیل قرار گرفتن در کنار دریاچه زریبار و همجواری با منطقه کوهستانی، سرد و مدیترانهایی است و همین عاملی برای داشتن طبیعتی سرسبز و کوهستانی شده است.
با توجه به عبور رودخانهها از مریوان و آب و هوای مدیترانهای، خاک این شهر برای کشاورزی و زراعت مناسب بوده و ساکنینش به کشاورزی و دامداری مشغول هستند و محصولاتی مثل، گندم، جو، حبوبات، بادام، گردو، گلابی، زردآلو، آلو، گوجهسبز، سیب، انار و هلو در مریوان کشت میشود.
آب و هوا و نوع اکوسیستم مریوان به خصوص وجود دریاچه آب شیرین زریبار موجب شده تا این شهر از پوشش گیاهی خوبی برخوردار باشد و جنگلهای انبوه بلوط و مراتعی سرسبز را برای این منطقه به ارمغان آورد، همچنین این شرایط جغرافیایی و آب و هوایی، مریوان را به زیستگاهی مناسب برای گونههایی از حیوانات چون، سگ آبی، گرگ، روباه، گربه وحشی، خرگوش و گراز تبدیل کرده است، برای علاقمندان به پرندهنگری نیز مریوان دارای اهمیت فراوانی است چرا که این منطقه زیستگاه گونههایی از پرندگان مانند، کشیم، گیلار، اردک سرسبز، انواع حواصیل، کاکایی و پرستوی دریاچهای است.
علاوه بر طبیعت بکر و کوههای سرسبز مریوان، آثار و بناهای تاریخی که ریشه در فرهنگ و تمدن ایران دارد در این شهر خودنمایی میکنند؛ قلعه مریوان، قلعه توراخ تپه، قبرستان بالک، پل گاران-کردلان، مرقد پیریوسف و ... دیدن بازار مرزی مریوان یکی از لذتهای سفر به این شهر خواهد بود.
فصل مناسب برای سفر به این شهر، بهار و تابستان است.
مردم مریوان به زبان کردی و با لهجه کرمانجی جنوبی سخن میگویند. مردمی مسلمان و شیعه مذهب هستند. لباس محلی کردها لباسهایی پوشیده و رنگارنگ است که به تن بیشتر مردم مریوان دیده میشود، مردان و زنان، تنپوش، سربند و پایافزار خاص کردها را دارند که معمولا لباسهایی گشاد هستند و از پا تا سر دوخته میشود. چوخهرانک، پانتول، ملیکی، لفکه سورانی، دستار، پیچ و کلاش لباس مخصوص مردان و جافی، کلنجه، شال، کلاو، کلکه، کراس، پشت بند، درپه و روسری لباس مخصوص زنان است.
اهالی مریوان آداب و رسومی مانند دیگر کردها دارند و جشنهایی بین آنها مرسوم است که همچنان برگزار میشود، مانند مراسم بینظیر عروسی که با رقص کردی و موسیقی محلی به نام ههلپهرکی انجام میشود. دیگر مراسم مذهبی و ملی مانند جشن عیدنوروز، چهارشنبهسوری، عیدفطر، عید قربان و مولودیخوانی همراه با موسیقی خاص کردی و شادی و سرور برگزار میشود. رقص کردی که شهرت زیادی دارد، آیینی نمایشی است که از گذشتههای دور به یادگار مانده است و انواع مختلفی دارد.
از هنر دستان اهالی مریوان میتوان از؛ Carpet Weaving ، Kilim Weaving ، Shoemaker Weaving و Traditional Textile نام برد.