شهری از خطه سرسبز استان Gilan با دامنه‌هایی سرسبز و پوشیده از بوته‌های چای.

لاهیجان سرزمینی است که بر روی بقایای رسوبات رودهایی که از گیلان عبور می‌کردند بنا شده است و مانند دیگر شهرهای شمال کشور دارای زمین‌هایی حاصلخیز است.

با توجه به نزدیکی به دریای خزر و قرار گرفتن در کوهپایه البرز، آب و هوای لاهیجان کوهستانی و مدیترانه‌ایی است؛ در تابستان‌ها گرم با رطوبت بالا و در زمستان‌ها سرد با بارش زیاد.

به دلیل آب و هوای مناسب و خاک حاصلخیز بیشتر زمین‌های لاهیجان زیر کشت چای و برنج است که این دو از محصولات اصلی لاهیجان به شمار می‌آیند، بر همین اساس شغل بیشتر ساکنین، کشاورزی، دامداری و پرورش کرم ابریشم است، که چای لاهیجان با عطر کوهستان‌هایش شهرتی برای خود بر هم زده است.

آب و هوا و شرایط اقلیمی مناسب موجب شده تا لاهیجان، زیستگاه جانواران و گیاهان زیادی باشد، این خاصیت بر جذابیت و زیبایی این شهر افزوده است. علاوه بر جاذبه‌های طبیعی چون، شیطان کوه، پارک‌های جنگلی، تالاب بین‌المللی امیرکلایه، آبشارها و ... لاهیجان دارای آثار و بناهای تاریخی مانند، آرامگاه شیخ زاهد گیلانی، حمام گلشن، مسجد اکبریه، پل خشتی و ... است که همه ساله گردشگران زیادی را به سرزمین چای ایران می‌کشاند. 

زبان گفتاری مردم لاهیجان گیلکی است. بیشتر آن‌ها مسلمان و شیعه‌اند. از آداب و رسوم این منطقه می‌توان به نوروزخوانی، عروس گوله، گل گل چهارشنبه، شب یلدا، شال اندازی، کشتی گیله مردی، قاشق‌زنی و سیزده سال اشاره کرد که همچنان مطابق با سنت‌های قدیمی اجرا می‌شود و هر کدام از آن‌ها ترانه‌ها و موسیقی خاص خود را دارد که شهرت زیادی در بین مردم ایران  داشته و به گوش هر فردی آشناست. 

غذاهای محلی مانند مرغ و آلوی لاهیجان، خورشت سبزی فسنجان، شیش‌انداز و میرزاقاسمی است که خوردنشان در سفر به لاهیجان تجربه‌ای شیرین خواهد بود. از محصولات و سوغات لاهیجان می‌توان به، چای، برنج، ابریشم، کلوچه، انواع مربا، ترشی‌جات و نان‌های محلی و سنتی این شهر اشاره کرد. صنایع دستی رایج در لاهیجان شامل: بامبوبافی، Mat Weaving و Woodturning است.