در محل پیوند رودخانه کارون و اروند شهری قرار دارد به نام خرمشهر، که جنوبی‌ترین قسمت استان Khuzestan   را به خود اختصاص داده است. قرار داشتن بین دو رود، عاملی برای داشتن رطوبت زیاد و آب و هوایی گرم و مرطوب شده است. محصولات کشاورزی عمده خرمشهر شامل: خرما، مرکبات و غلات است.

خرمشهر به دلیل موقعیت جغرافیای، همجواری با خلیج‌فارس و همسایگی با کشور عراق از نظر استراتژیک، اقتصادی و تجاری دارای اهمیت فراوانی است و به همین دلیل از گذشته تاکنون مرکز توجه بیگانگان بوده و هست، از همین رو ساکنین این شهر روزگار پر فراز و نشیبی را پشت سر‌ گذاشته‌اند.

هدیه طبیعت به خرمشهر، رود و نخل است، رودهایی که کناره‌های زیبایی دارد و نخل‌هایی که سربلند از تیر و تفنگ بیرون آمدند و همچنان پابرجا باقی مانده‌اند. جاذبه‌های دیدنی و تاریخی که در این شهر می‌توان نام برد، جزیره مینو، تالاب ناصری، کاخ فیلیه، بازار ماهی فروشان، منطقه جنگی شلمچه، مسجد جامع خرمشهر و موزه جنگ است، هنوز در این شهر، سایه جنگ وجود دارد و زخم عمیقش بر کالبد شهر پیداست.

مردم این شهر به زبان فارسی و با لهجه شیرین خوزستانی یا آبادانی سخن می‌گویند. طی چهار بار اشغال شدن توسط بیگانگان در طول تاریخ، فرهنگی متنوع در این شهر شکل گرفته است که همه بهم نزدیک شده و فرهنگ و رسومات جنوبی‌های خونگرم همیشه غالب بر هر فرهنگ بیگانه‌ای بوده است. آداب و روسم دینی و ملی با توجه به سنت‌های گذشته مردم همچنان برگزار می‌شود، مراسمی چون محرم و صفر که با موسیقی محلی خاص خرمشهر حال و هوایی دارد که هر ایرانی به گوشش آشناست.

غذاهای محلی خرمشهر مانند شهرهای جنوبی بو و طعم متفاوتی نسبت به دیگر شهرهای کشور ایران دارد، سمبوسه، قلیه‌ماهی، فلافل، دال عدس و ماهی تنوری صبور از غذاهای خوشمزه این شهر هستند. یکی از خوراکی‌های معروف این منطقه کلیچه است، نوعی کلوچه که با خرما به عمل می‌آید، این محصول در کنار صنایع دستی می‌تواند سوغاتی مناسبی باشد. صنایع دستی چون Aba Weaving و سبدبافی هم‌چنان در خرمشهر رایج است.

یکی دیگر از مشاغل مردم این شهر، اشتغال در کارگاه‌های کشتی سازی است. کارگاه‌هایی که کشتی‌های کوچک و بزرگ را به سفارش مشتریان خود و با دست می‌سازند. مراسم به آب انداختن کشتی‌ها جذابیت خاص خود را دارد.