سفره آردی
یکی از صنایع دستی کاربردی و تزیینی ایران، سفره بافی نام دارد که از جمله بافته‌های داری محسوب شده و در استان خراسان جنوبی با نام «سفره آردی» شناخته می‌شود. این سفره که در واقع گلیم فرش است، از الیاف ریسیده شده پشم شتر یا گوسفند و در گذشته به صورت خودرنگ یا دارای رنگ گیاهی روی دار زمینی بافته می‌شده است. که در حال حاضر رنگ‌ها شیمیایی شده و دارهای بافت آن بر روی دار عمودی تغییر انجام می‌شود. اندازه سفره‌ها به ابعاد تقریبی ۱۱۰×۱۱۰ سانتی‌متر مربع و نقوشی ذهنی هم‌چون کوه، بز، قوچ و گیاهان به صورت اشکال هندسی در وسط و حاشیه آن قرار می‌گیرند که گاهی به صورت برجسته‌تر است. این نقش‌ها به طور ذهنی خلق شده و همگی برگرفته از طبیعت پیرامون بافندگان است. زنان این سفره را هنگام تهیه خمیر زیر تَغار (ظرف مخصوص ورز دادن و خواباندن خمیر) پهن می‌کرده‌اند تا از ریخت و پاش آرد و خمیر روی زمین جلوگیری کنند. از دیگر کاربردهای سفره آردی نگهداری خمیرمایه طبیعی تا زمان پخت بعدی (چند هفته بعد) است. در سالیان اخیر استفاده‌های دیگری از این دست‌بافته‌های زیبا به عنوان روکرسی، پادری و سجاده می‌شود.
از مهم‌ترین مناطق بافت این سفره می‌توان به روستای مهنج (mahenj) از توابع شهرستان مکان پیدا نشد در خراسان جنوبی و برخی روستاهای منطقه سربیشه اشاره نمود.
