مولانا ابوبکر زین‌الدین تایبادی از دانشمندان و عرفای قرن هشتم هجری قمری است. آرامگاه این دانشمند برجسته یکی از شاخصه‌های با ارزش و تاریخی شهر تایباد است.
این بنا مزین به کاشی‌کاری و کتیبه‌هایی است که نشان از مهارت دستان توانمند هنرمندان ایران زمین دارد. در خاک این بنای تاریخی درخت پسته کهنسالی ریشه دوانده و سال‌هاست میهمان آرامگاه ابوبکر تایبادی است.
از شاخصه‌های مهم این بنا می‌توان به کتیبه آجری با زمینه فیروزه‌ای ایوان که به خط ثلث نقش بسته اشاره کرد؛ معماری آرامگاه به دستور پیر احمد خوافی (وزیر شاهرخ تیموری) در سال ۸۴۸ هجری قمری انجام گرفته است. بنای آرامگاه از گنبدخانه‌ای چهار تاقی با ایوانی بلند و با اتاق‌های دو طبقه در طرفین تشکیل شده است. برای ورود به طبقه اول از درگاه کنار ایوان و راه ورود به طبقه دوم از پلکانی که بیرون بنا قرار دارد انجام می‌شود. تمامی نمای ایوان با استفاده از کاشی نره و کاشی معرق کاشی‌کاری و تزیین شده است.
در جوار آرامگاه ایوانی با طاق آهنگ و دو حجره، دو اشکوبه در طرفین بنا نهاده شده، فضاهای شاه‌نشین با پوشش نیم گنبدی همراه با گوشه سازی و مقرنس کاری زیبایی معماری را دو چندان کرده است. فضای زیر گنبد به شیوه گره‌سازی از ترکیب سنگ و کاشی معرق آذین بسته شده است. درب چوبی با قدمت و ارزش تاریخی و مزین به کتیبه‌های زیبا به خط ثلث در آرامگاه این عارف بزرگ خودنمایی می‌کند.
مقبره پدر ابوبکر تایبادی در قسمت شرق مقبره و با فاصله کمی در میان قبرستانی در جوار بنای عارف بزرگ قرار گرفته است.
منابع :
www.mehrnews.com
www.tishineh.com