عمده پوشش گیاهی این استان، جنگل و مرتع است. دریاچه اوان، یکی از مکانهای مناسب گردشگری در فصل تابستان است که امکان ماهیگیری و قایقرانی دارد، این دریاچه بزرگترین دریاچه استان قزوین است، دریاچه دیگر، شاه سفیدکوه است که در ارتفاعات خشچال قرار دارد. در دشت قزوین رودهای زیادی وجود دارد، رودخانههایی چون شاهرود که از پیوستن دو رود الموترود و طالقانرود به وجود آمده است. قرار داشتن استان قزوین در دامنههای زیبای رشتهکوه البرز، باعث شده تا قلههای مرتفع زیادی وجود داشته باشد که همه ساله، کوهنوردان زیادی را به خود میبیند. قلههایی چون: خشچال، سیالان و شاه البرز از معروفترین آنها هستند.
از دیگر جاذبههای طبیعی غارهایی هستند که یادگار دوران مختلف زمینشناسی در این استان هستند، غار قلعهکرد، غار ولیگشنهرود، غار حاجت خانه آکوجان، غار یخی انگول و غارهای عباسآباد. چشمههای آبگرم و معدنی زیادی وجود دارد که میتوان به نمونههایی چون: سلطان بلاغ، آب ترش و آب لرزان، آبگرم کش آباد، هفت چشمه زوارک، هفت چشمه آوج و یله گنبد و... اشاره کرد.
تاریخی و باستانی بودن این استان، عاملی برای داشتن قلعههای زیادی شده است. قلعههای معروفی چون الموت که قزوین را با آن میشناسند، قلعه نویزرشاه، لمبسر، شیرکوه، ساسان، قلعه دختر، سمیران و سنگرود را میتوان نام برد که اکثر آنها مربوط به دوران اسماعیلیه هستند. بعد از قلعهها آنچه به چشم میآید وجود برجهایی است که از بیشتر آنها تنها دیوارههایی آجری باقی مانده، برج باراجین، برج بزرگ و کوچک شمیران، برجهای دوگانه خرقان و برج سلطان اویس.
آثار باقی مانده از دورههای مختلف تاریخی در این استان مانند بیشتر استانهای کشور ایران بسیار زیاد است که معروفترین آنها شامل: دروازه تهران قدیم، دروازه درب کوشک، عمارت باغ سپهدار، گراندهتل قزوین، موزه قزوین، حمام قجر و آب انبار مسجد جامع کبیر میباشد. بهطور کلی دیدن جاذبههایی چون دریاچه اوان، آبگیر رودک، درخت خونبار زرآباد، دره سوگا، آبگرم یلهگنبد، دره کوچنان و اندج، سرچشمه نینهرود، صخرههای اندج، غار قلعه کرد و الموت و آرامگاه حمدالله مستوفی، در این استان را نباید از دست داد.