قدمت این مسجد به دوران قبل از اسلام برمی‌گردد و گفته‌اند که آتشکده بوده است اما با ورود اسلام تبدیل به مسجد شد و در زمان سلجوقیان بنای جدید آن ساخته شد، در کنار این بنا، آب انبار، ساباط و امام‌زاده اسحاق نیز وجود دارد.
این مسجد شامل دو ایوان و دو ورودی اصلی است که یکی در شرق و دیگری در جنوب است، مناره زیبایی دارد که بر بدنه منقوش آجری آن آیه العلم عندالله به خط معقلی و آجری اجرا شده است. این مسجد با دو ایوان شمالی و جنوبی و شبستان وسیع که به کاربندی‌های معماری سنتی تزیین شده، در دوران صفویه توسعه یافته و در سال‌های اخیر با همکاری و مشارکت سازمان میراث فرهنگی و کمک افراد محلی به صورت اساسی مرمت شده است.