در لغت بیابان به اقلیمی با پوشش گیاهی و میزان بارندگی کم گفته می‌شود، کم ارتفاع‌ترین نقاط داخلی بیابان که میزان نمک در آن منطقه بسیار زیاد است کویر خوانده می‌شود.
ایران نیز میزبان بیابانی با پدیده‌ها و شگفتی‌های منحصر به‌فرد به نام لوت است که به ثبت جهانی رسیده و یکی از جاذبه‌های شگفت‌انگیز و شاخص‌های برجسته ایران محسوب می‌شود.
خراسان جنوبی ، سیستان و بلوچستان و کرمان سه استانی هستند که میهمان گرما، زیبایی و آرامش بیابان لوت شده‌اند. همه ساله گردشگران، علاقمندان به طبیعت و کویر به این منطقه می‌آیند تا چند شبی را مهمان آرامش کویر و ستارگان زیبای شب‌هایش باشند.
ویژگی‌های بیابان لوت و موقعیت جغرافیای بسیار گرم و خشک، وزش بادهای قوی، در دسترس بودن ته نشست رسوبات دریاچه‌ای برای توسعه کلوت‌ها و وجود رسوبات ریزدانه؛ شرایط مناسبی را برای ایجاد و تکامل عوارض زمین‌شناسی در بیابان لوت فراهم کرده است و تمام این خصوصیات موجب شد تا در سال ۱۳۹۵ بیابان لوت به ثبت میراث جهانی یونسکو برسد، جالب است بدانید تا به حال هیچ بیابانی با این مجموعه ویژگی‌های منحصر به‌فرد در جهان به ثبت نرسیده است.
حریم بیابان لوت شامل؛ ریگ یلان (تپه‌های شنی) در قسمت غرب لوت، کلوت‌ها در سمت شرق بیابان، بنکا در حاشیه غربی بیابان، گلدان‌های صحرا، بستر رودخانه شور، گندم بریان، هامادای مرکزی (دشت ریگی) و ... که با چشم‌اندازی زیبا و شگرف خودنمایی می‌کنند. هم‌چنین گونه‌های باارزشی از جانوران مثل؛ گربه، روباه شنی، افعی شاخدار، رتیل خورشیدی، انواع آگاما، انواع گکو و گونه خاصی از پرندگان نظیر؛ زاغ بور در بیابان لوت دیده می‌شوند، علاوه بر حیوانات نوع ارزشمندی از گیاهان مثل؛ تاغ، گز، قیچ، اسکنبیل، شورگز، سیاه شور، ارمک، سبط، انشان و ... در لوت ریشه دوانده‌اند و ساکن این بیابان هستند.
شرق و غرب بیابان لوت تحت تاثیر فرهنگ‌های مختلف قرار گرفته است؛ شرق لوت متاثر از فرهنگ دو کشور هند و افغانستان و قسمت غرب و مرکزی آن رد پای فرهنگ ایرانی را بر خود حک کرده است؛ می‌توان این گونه گفت که ریگ یلان و کلوت ها همانند دیواری غرب و شرق بیابان لوت را از هم جدا کرده‌اند.