توصیف پارک ملی لار

دامنه‌های قله دماوند به دلیل آب و هوای خاص همواره مورد توجه بوده‌اند از این میان دشت لار یکی از مرتفع‌ترین دشت‌های فلات ایران است و با زیست‌بوم خاصی خود میزبان پرندگان متنوعی بوده و یکی از جاذبه‌های طبیعت گردی، بومگردی و پرنده نگری است. همچنین از اواخر خرداد تا شهريور عشاير سنگسری در این منطقه زندگی می‌کنند.

برای رسیدن به لار راه‌های گوناگونی وجود دارد که راه دلیچای که بخشی از آن با مسیر آسفالته تاسیسات سد لار مشترک است از بهترین مسیرهاست. این راه هم مشابه سایر مسیرها در فواصل پایانی‌اش خاکی می‌شود.

به دلیل سرمای فراوان اغلب گونه‌های جانوری فقط در فصول گرم سال امکان حضور در دشت را داشته و در فصل سرد به ارتفاعات پایین دست می‌روند. بهترین زمان برای بازدید از این تالاب، فصل بهار و در خرداد ماه است.

دشت لار که در تابستان پوشیده از گندمیان و انواع گیاهان دانه‌دار و گل‌دار است که حشرات بسیاری را به خود جلب می‌کند و امکان جوجه آوری را برای پرندگانی حشره خوار را فراهم می‌سازد.

هم چنین لار زیستگاه پرنده منحصر به فرد و پرشکوه کبک دری است که صدای آواز خواندن آن در کنار نوای بلدرچین و زردپره سرسیاه گوش هر شنونده‌ای را نوازش می‌دهد.

نکات برای پرنده نگری:

۱. به دليل کوهستانی بودن منطقه داشتن آمادگی بدنی برای حضور در منطقه الزامی است.

۲. از اواخر خرداد تا شهريور با حضور عشاير سنگسری در منطقه ديدن پرندگان سخت‌تر می‌شود. 

۳. پرندگانی که میتوان در این منطقه مشاهده کرد: هما – سارگپه معمولی – عقاب طلايی – عقاب شاهی – دليجه – ليل – کبک دری – کبک – بلدرچين – کوکو – بادخورک شکم سفيد – زنبورخوار – چکاوک آسمانی – چکاوک شاخدار – چلچله دمگاه سفيد – چلچله کوهی – دم‌سرخ معمولی – چکچک کوهی – چکچک گوش سياه – طرقه کوهی – ديوارخزک – کمرکولی کوچک – کلاغ نوک سرخ – کلاغ نوک زرد – گنچشک برفی – سهره پيشانی سرخ – سهره‌ سينه‌سرخ – سهره بال‌سرخ – زردپره کوهی – زردپره سرسياه – زردپره سرخاکستری.

شهرهای مرتبط