فرهنگ روستای خور
مردم روستای خور، مراسم مختلف ملی و مذهبی را به سنت دیرین، برگزار می‌کنند. از مهم‌ترین مراسم ویژه این روستا می‌توان به مشعل گردانی در روز عاشورا اشاره کرد. این مراسم اهمیت و جلوه خاصی دارد. سنگ درنگ درنگو از دیگر مراسم آیینی مردم روستای خور است. از بازی‌های گروهی و مهیج رایج در میان جوانان این روستا نیز می‌توان به حیراب - حیراب اشاره نمود.
موسیقی و استفاده از سازهای بادی، در مراسم عمومی روستا رواج دارد. از زیباترین جلوه‌های موسیقی روستا می‌توان به رقص چوب‌بازی، آواها و ترانه‌های آهنگ آزاد، کنار به خاک، وسط به خاک، پک پک، دست به خواب، پشت و گندم کاری اشاره کرد. آهنگ‌هایی نیز در مراسم عروسی و شادی‌های عمومی نواخته می‌شوند که متداول‌ترین آنها عبارتند از: عروس کشو، محمل، روش (آهنگی شبیه به مارش)، کوچه باغی، سبزه نمکی، پیش‌باز، لالایی، استقبال و خوشامد. دوبیتی خوانی فراقی نیز در این روستا رواج دارد، در این مراسم روستاییان دایره‌وار می‌نشینند و هر یک با خواندن یک دوبیتی محلی به بیان هجران و فراق می‌پردازند.
پوشاک اغلب مردم روستای خور، شبیه لباس‌های مردم مناطق جنوبی خراسان است. لباس مردان شامل کلاه نمدی، مندیل، پیراهن و جلیقه، لباده و شلوار و مچ پیچ و گیوه و یا کفش ساده است. زنان نیز از دستمال و چارقد، کلوته (کلاهی که قسمت جلو آن با سکه‌هایی تزیین شده است)، عرقچین، پیراهن، دالاق، شلیته و چادر استفاده می‌کنند. بیشتر زنان این روستا، گالش و گرجی و یا کفش ساده می‌پوشند.
صنایع دستی روستای خور شامل قالی بافی ، گلیم بافی و تون است. همچنین سفالگری و ساخت الچیش و دیگر زیورآلات مانند النگو، ایاره، بازوبن، جقه، چوری خلخال خفه بن، دس بن، کشکول و… در روستا رواج دارد. زعفران، زرشک و کشک محلی از محصولات این روستاست که گردشگران می‌توانند به سوغات ببرند.
غذاهای محلی روستای خور بسیار متنوع‌اند. پلو خورشت گاو رس، قلور پلو یا بلغور پلو، ساوری پلو، قورمه و خورشت آلو، خورشت ریواس، انواع تاس کباب و خاگینه، انواع آش‌ها مانند اماج، آش رشته و آش آلو از غذاهای بومی این روستا است. دو نوع قوروت خنک و گرم روستا نیز شهرت فراوان دارند، که قوروت خنک را بیشتر در تابستان‌ها مصرف می‌کنند. نان‌های سنتی این روستا مشتمل بر نان پنیر، نان شاهی، نان ته تغری و جوین است.
