فرهنگ شهر خور و بیابانک

خوری، گویش مردم منطقه خور و بیابانک از شاخه گویش‌های مرکزی ایران و زیرشاخه گویش‌های دشت کویر به حساب می‌آید که به سبب موقعیت کویری خور و بیابانک زبان و فرهنگ کهن آن کمتر دستخوش تغییر و تحول شده است به طوری که برخی از واژه‌هایی که امروزه در گویش این منطقه به کار می‌رود ریشه در دوران هخامنشیان دارد.

نخل کشتن، از رسوم منحصر به فرد مردمان خور است که به مهمان‌نوازی و آداب اکرام مهمان این مردمان باز می‌گردد. اهالی خور زمانی که مهمان عزیزی دارند درخت نخل، همان گران‌بهاترین دارایی‌شان را برای عزیزداشت مهمان، به پای او قربانی می‌کنند. به طوری که آنقدر شاخ و بال‌های درخت را از بالا می‌برند تا به مرکز آن که همان قلب درخت و در اصطلاح پنیر درخت است می‌رسند. با این کار عملاً درخت از بین رفته و چون دیگر نه برگ و باری دارد نه آوندی به سرعت خشک شده و از بین می‌رود.

شهرهای مرتبط

خور و بیابانک