مردم این استان به زبان فارسی و با لهجه شیرازی سخن میگویند. البته در بعضی از شهرها لهجههایی دیگر نیز شنیده میشود. بیشتر آنها مسلمان و پیرو شیعهاند. مویسقی کلاسیک ایرانی و استفاده از سازهای ایرانی که به همراه ترانهها و لالاییهای مخصوص این منطقه است رواج دارد.
لباس محلی این استان در شهر به تن کسی دیده نمیشود و فقط بعضی از طایفههای عشایر قشقایی همچنان لباس محلی بر تن میکنند. لباسهایی رنگی که بسیار زیبا و مورد توجه فرهنگدوستان است. تنپوش زنان شامل کلاه خوسدوزی شده، دستمال حریر سه گوش، پیراهنی بلند، برگک، جلوی، جم و چنار و ..است.
افزون بر کشاورزی و دامداری، صنایع دستی یکی از راههای کسب درآمد برای مردم به خصوص در مناطق عشایری و روستایی است، محصولاتی که هر یک شهرتی برای خود دارند قالی بافی عشایری، گلیم بافی و گبه بافی ، خاتمکاری و میناکاری و البته ریسندگی و رنگ که در این استان رونقی دارند و هنوز هستند بافتههایی که نخهایشان با رنگهای طبیعی رنگ شدهاند.