این مسجد در محله هرده قرار دارد، سر در ورودی یا طاق گنبدی ضربی و مخصوصا درهای ورودی منبت‌کاری شده با گل و بوته و خطوط برجسته توجه هر بیننده‌ای را جلب می‌کند. درب ورودی مسجد در سال ۱۳۱۱، به وسیله استاد صفرعلی بیدگلی ساخته شده است. گر چه از درهای اولیه اثری باقی نمانده اما معماران زبردست همیشه و در هر مورد بازسازی، از روی سبک و نمونه قبلی پیروی کرده‌اند. مسجد جامع دارای دو شبستان است، شبستان قدیمی به وسیله دری کوتاه به کوچه اصلی راه دارد. در محوطه وسط مسجد، رو به روی درب ورودی، درب سیاهرنگ دو لنگه‌ای کوتاهی، ما را به سمت شبستان قدیمی هدایت می‌کند. با پایین رفتن یکی دو پله وارد این محیط عرفانی می‌شویم.
کف شبستان چوبی و جلوی درب ورودی قسمت پاگردان وجود دارد که محل درآوردن کفش بوده و به وسیله نرده چوبی کوتاهی از محل نشستن جدا می‌شود. شبستان به وسیله نرده دیگری به ارتفاع ۹۱ سانتی متر به دو قسمت زنانه و مردانه تقسیم شده است. در قسمت مردانه که در جنوب شبستان قرار دارد، محراب چوبی با تاریخ ۴۷۷ ه.ق و منبری قدیمی دیده می‌شود. از دیگر آثار مسجد منبرچوبی کنده‌کاری شده چهار پله است که از دوره سلجوقیان به‌جا مانده که قسمتی از آن مرمت شده است.