مردم برزک به زبانی محلی به نام راجی صحبت میکردهاند که امروزه فقط بین افراد مسن و قدیمی شنیده میشود. مردمی مسلمان و شیعه مذهب دارد. مراسم شب نیمه ماه رمضان، آیین نخلبرداری در روز عاشورا، مراسم ششم امام حسین(ع) که در فهرست معنوی کشور ثبت شده است و مراسم آش باران و جشنواره شاتوت از مهمترین آیینهای ملی مذهبی این شهر است. شغل اصلی مردم قالی بافی ، کشاورزی، باغداری و گلابگیری است. مردمی خونگرم و مهماننواز دارد که همیشه به وقت اردیبهشت و خرداد خود را آماده پذیرایی از مهمانان میکنند.
گلیم بافی ، جوال، گاله، پارچهبافی، گلدوزی، نخریسی، گیوه بافی و قالی بافی از جمله صنایع دستی این شهر بوده که امروزه رواج زیادی ندارد و فقط قالی بافی از اهمیت و رواج زیادی برخودار است. برای سوغاتی علاوه بر صنایع دستی، میتوان خوراکیهایی چون گلاب، شاتوت، گردو و انواع عرقیجات را تهیه کرد.
شهر برزک دارای غذاهای محلی مثل کالجوش، نان پیازی، خورشت نخودآله، اشکنه تخممرغ، آش سیرابی، دیزی با سیب خشک و اشکنه با سیبزمینی است که نباید خوردنشان را در سفر به این دیار از دست داد.