نام قدیم :
راک، راگ، رازی، راگا...
وجه تسمیه :
ری در لغت به معنای شهر سلطنتی است
شهرت :
شهرتش به وجود شاه عبدالعظیم است
جمعیت :
292,711 (نفر)
مساحت :
2,996 (کیلومتر مربع)
ایستگاه راهآهن
فرودگاه
در جنوب شهر تهران و متصل به آن شهری است به نام ری. آب و هوای این شهر معتدل و خشک است. نیمه صحرایی بوده و جنگلهای دست کاشت دارد که ۳۸۷ هکتار است. درختانی چون گز و گیاهان دارویی مانند: خاکشیر، گل گاوزبان، کاسنی و پونه در این منطقه وجود دارد. رودهای مشهور و مهمی که به حوضه البرز مرکزی ایران میریزند، مانند: رودهای کرج، شور و جاجرود در شهرری جریان داشته و به رودهای کرج و جاجرود متصل میشود.
ری تنها منطقه باستانی استان تهران است که آثار تاریخی و مکانهای دیدنی فراوانی دارد. این شهر جاذبههای تاریخی چون؛ تپه میل، چشمه علی، باروی ری، دژ رشکان، آرامگاه ابنبابویه، آرامگاه بیبی زبیده، بیبی شهربانو، جوانمرد قصاب، امامزاده عبدالله، امامزاده طاهر و هادی دارد.
بازار ری، کاروانسرای عباسی، برج طغرل، کوه نقارهخانمه، استودان گبرها، زندان هارون و قلعه گبری نیز از دیگر دیدنیهای شهر هستند.
مردم شهر ری به زبان فارسی سخن میگویند. بیشتر آنها مسلمان و پیرو شیعه هستند. در این شهر، صنعت شیشهگری دستی، آینه کاری و ساخت مجسمههای سنگی رونق دارد. در بازار ری میتوان این آثار را دید و به عنوان سوغاتی از آنها استفاده کرد.
غذاهای محلی این منطقه شامل سرگنجشکی، اشکنه، دمی بلغور جو، دمپختک، اشکنه اسفناج، آش شله قلمکار و والک پلو است که البته در استان تهران نیز رواج دارد.