شهری در جنوب شرقی استان مرکزی با آب و هوایی سرد و نیمه خشک که در تابستان تا حدودی گرم و در زمستان‌ها سرد است.

با توجه به آب و هوای دلیجان و شرایط جغرافیای، اهالی آن به کشاورزی و دامداری مشغول هستند، از محصولات کشاورزی این شهر، گردو، بادام، فندق، حبوبات، انگور، آلبالو، سیب، هلو و خشکبار را می‌توان نام برد.

از دیرباز این شهر بر سر راه ارتباطی شهرهای مهمی چون، قم ، کاشان ، اصفهان بوده و به همین دلیل دارای اهمیت است.

در دلیجان می‌توان طبیعتی زیبا و دیدنی را مشاهده کرد، یکی از زیباترین غارهای آهکی زنده جهان به نام چال نخجیر در  شهر دلیجان قرار دارد علاوه بر آن، دره آبشتا، چشمه‌های آبگرم محلات ، سد پانزده خرداد و روستای واران از جاذبه‌های طبیعی دلیجان هستند.

از آثار و بناهای تاریخی دلیجان می‌توان به، کاروانسرای دودهک، پل دودهک، میل نراق، آب انبارهایی که حاصل معماری دوران قاجار است و بازار نراق اشاره کرد.

مردم دلیجان به زبان فارسی با گویش دلیجانی صحبت می‌کنند. بیشتر مسلمان و شیعه‌اند. آداب و رسوم مربوط به عید نوروز در این شهر برگزار می‌شود، مثلا مراسم هله هله پنجاه روز قبل از عید، هیدله‌بایی(نوعی بازی)، علفه و آش اسفندی.

سوغاتی‌های خوردنی و شیرین دلیجان چون، جوزقند، نبات، حلوا شکری و ارده را می‌توان از بازار تهیه کرد. صنایع دستی و آثار تزیینی و سنتی دلیجان شامل؛ شیشه گری ، سفالگری ، رودوزی های سنتی، خراطی و سنگ تراشی است.

در سفر به دلیجان، خوردن غذاهای سنتی و محلی‌ چون، آش حلیم، کله جوش، یخمی، شفته، شامی و آش دوغ تجربه‌ای جدید خواهد بود.