نوعی زیرانداز و کف پوش است که به طور کامل از جنس نخ پنبه است و قدمتی ۵۰۰ تا ۷۰۰ ساله دارد. زیلو بافی هنر دستان توانمند و سختکوش اهالی شهرهای کویری است، زیلو بیشتر در استانYazd به خصوص شهر میبد این استان بافته میشود. در حال حاضر بافت این زیرانداز زیبا در Kashan نیز انجام میشود. سبک بافت زیلو شبیه به حصیر بافی است به همین دلیل گفته میشود زیلوبافی هنر تکامل یافته حصیربافی است.
زیلو بیشتر در مناطق کویری کاربرد دارد چرا که به دلیل نوع ماده اولیه که نخ پنبه است در برابر شنهای کویری مقاومتر از فرش و قالی عمل میکند.
تنوع رنگی در زیلو بسیار کم است، نقشها و طرحهای بهکار رفته در زیلوها بر گرفته از اشکال هندسی و بیشتر زاییده ذهن و خلاقیت بافنده زیلو است. سادگی در رنگ و طرح، دو رو بافته شدن از ویژگی و جذابیتهای این دست بافته کویری به حساب میآید.
از زیلوهایی به رنگ سفید و آبی برای پوشش کفه اماکن مذهبی و متبرکه استفاده میشود و زیلوهایی که ترکیب و تنوع رنگی بیشتری دارند در فرش کردن خانهها به کار میروند.
قبل از اینکه بافت زیلو انجام شود ماده اولیه که نخ پنبه است با کمک گیاهان و با روشهای سنتی رنگ آمیزی میشوند؛ برای رنگ قرمز از گیاه روناس، رنگ آبی از نیل، رنگ قهوایی از پوست گردو و ... استفاده میشود، رنگهای طبیعی از مقاومت و دوام بیشتری برخوردار هستند.
بافت زیلو با کمک دار زیلوبافی انجام میشود. چله کشی زیلو همانند قالی و گلیم انجام میشود با این تفاوت که تعداد چلههای زیلو در واحد سطح دو برابر چلههای گلیم است. از دیگر وسایل مورد نیاز پنجه است که شبیه به شانه است و برای کوبیدن نخهای پود عبور داده شده از لابهلای تار استفاده میشود. هر چه نقش زیلو بیشتر و تنوع رنگ در آن بیشتر باشد دارای مرغوبیت بیشتری است.