خراسان رضوی به دلیل همجواری با کشور عراق و افغانستان علاوه بر میزبانی قومیتهای مختلف ایرانی مثل؛ ترک، کرد، ترکمن و بلوچ، مهاجرانی از این دو کشور را نیز در خود پذیرا شده است.
در قسمت شمال استان خراسان رضوی ترکمنها که بیشترشان اهل تسنن هستند زندگی میکنند و به زبان ترکمنی سخن میگویند. بخش وسیعی از خراسان رضوی محل سکونت کردها و ترکها است که شیعه هستند و به زبانهای مادریشان یعنی کردی و ترکی صحبت میکنند.
سبک پوشش مردمان خراسان رضوی با توجه به قومیتشان متفاوت است؛ در قسمت شمال استان هنوز هم پوشش قوم ترکمن به چشم میخورد و هستند کسانی که پوشش و فرهنگ قوم خود را حفظ میکنند. به دلیل قرار گرفتن قومیتهای مختلف در خراسان رضوی میتوان پوششهای اقوام مختلف را در آن دید.
زندگی ساکنین خراسان رضوی به خصوص ساکنین Mashhad با هشتمین پیشوای شیعیان گره خورده و در بیشتر مراسم و آداب و رسومشان ردی از مذهب و اعتقادات به چشم میخورد. ساکنین خراسان رضوی در اجرای مراسم ماههای عزاداری بسیار پر شور ظاهر میشوند تا ارادت خود را به امامان شیعیان اعلام کنند.
بیشتر ساکنین این استان به دامداری و کشاورزی مشغول هستند و از این راه امرار معاش میکنند.
موسیقی در خراسان رضوی ریشهای عمیق و غنی دارد؛ خراسانیها در نواختن سازهای تار، دو تار، سهتار، سرنا و دایره و تنبک بسیار ماهر هستند و اجرای بیشتر مراسمشان با نوای سازهای سنتی و محلی همراه است. از ریشه داشتن و قدمت موسیقی این استان میتوان به نقارهزنی در حرم امام رضا (ع) هشتمین امام شیعیان اشاره کرد. همچنین در شرق استان هنوز هم آیینهایی چون رقص چوب اجرا میشود.
غذاهایی که خاص این استان هستند، کمهجوش سبزواری، حلیم عدس، ساطری پلو، آش بلغور شیر، آش تقویتی حلبه، توگی سرداغ، آش ماستی سبزوار، سردیگچه مشهدی، آش شله مشهدی، شیشلیک و خورشت ریواس.
Carpet Weaving ، Kilim Weaving ، هرکارهتراشی، سبدبافی، پوستیندوزی، Stone Carving ، فیروزهتراشی و Pottery از هنرها و صنایع دستی این استان هستند که همچنان به کار و فعالیت خود ادامه میدهند و در کنار محصولاتی چون زرشک و زعفران به عنوان سوغاتی مورد استفاده قرار میگیرد.