Qeshm Wedding Description
هیاهویی برپاست. اهل خانه برای جشنی مهم آماده می‌شوند. مراسم عروسی دختر خانواده است و این برای خانواده عروس بسیار مهم است که مراسم به خوبی برگزار شود. خانواده داماد هم از مدت‌ها پیش دست به کار شده‌اند. شاید در کمتر جای دیگری در ایران خانواده داماد این همه مسوولیت برای یک عروسی داشته باشند.
خبری از باشگاه و سفره عقد و فیلمبردار و عکاس نیست. هنوز سنت‌های پیشین اجرا می‌شوند هر چند اینجا به طور کامل هم از گزند برخی رسوم جدید مصون نمانده است. با اینکه اواسط مهرماه است اما هنوز هوا آنقدر خنک نشده که کولرها به طور کامل خاموش شوند. به دلیل همین گرماست که در ماه‌های گرم سال مردم کمتر به فعالیت‌های احتماعی مانند برگزاری عروسی می‌پردازند. و همین گرماست که سبب شده مردم در این جزیره تا پاسی از شب بیدار بوده و شب‌نشینی داشته باشند. مراسم عروسی هم از این مساله مستثنا نیست.
دو روز مانده به روز عروسی حنابندان است. پس از شام (نماز شام) شخصی برای گذاشتن حنا بر دست و پاهای عروس می‌آید. حناها آماده و در قیف‌هایی قرار دارند که شخص آن را مانند یک قلم در دست گرفته و با هنرمندی طرح را به صورت ذهنی بر روی دست یا پا می‌کشد. طرح‌هایی که ظربف‌تر هستند و در عین حال شلوغ‌تر باشند بیشتر مورد پسند است به ویژه اگر برای عروس هم باشد. هر چه حنا بیشتر بر روی پوست باقی بماند پر رنگ‌تر می‌شود، گاهی حتا با تازه نگه داشتن آن تا چندین ساعت سعی میکنند آن را هر چه پر رنگ‌تر کنند.
از این پس عروس پوشیده در لباس و برقع خواهد بود. مهمان‌ها می‌آیند و می‌روند و عروس از پشت برقع نظاره‌گر این رفت و آمدها است. پذیرایی شامل شربت است و صحبت‌ها حول اتفاقات روزمره روستا است. تا نیمه شب زنان روستا می‌آیند و می‌روند. از خانواده داماد خبری نیست.
روز بعد از صبح زود کار شروع می‌شود. کار اصلی تزیین حجله است. دختران و پسران جمعند و تلاش زیادی برای آماده کردن اتاق در جریان است. این فعالیت تا عصر روز بعد ادامه دارد. حجله اتاقی است که عروس و داماد در آن زندگی مشترک خود را شروع میکنند. در بیشتر موارد حجله در خانه عروس آماده می‌شود. اگر خانه داماد تا زمان عروسی حاضر شود که پس از عروسی به خانه خود می‌روند اما کمتر پیش می‌آید.
در ابتدا یک نفر به نمایندگی از خانواده داماد «برای دختر» خانواده به دیدن بزرگتر خانواده دختر میرود و خانواده دختر پس از مدتی شاید چند روز، نظرشان را درباره این موضوع اعلام میکنند. پس از گرفتن جواب مثبت خانواده عروس، جدا از میزان مهریه، دو خانواده باید بر روی تعداد لباس‌‌هایی که باید برای عروس آماده شود نیز به توافق برسند. مهریه بر خلاف بیشتر مناطق ایران، به صورت نقدی تعیین می‌شود و مقدارش حداکثر تا یک میلیون تومان میرسد. میزان مهریه و این آمادگی حداقل ۶ ماه زمان لازم دارد. ۶ ماه برای دوختن شلوارها و جلبیل زمان زیادی نیست. مهریه به صورت نقدی تعیین شده و دختر و پسر تا زمان عروسی با یکدیگر ارتباطی ندارند و شاید در برخی اعیاد مانند عید فطر یا قربان ممکن است هدایایی از سوی داماد برای عروس فرستاده شود. زمان عروسی را خانواده داماد تعیین میکنند و بستگی زیادی به زمان آماده شدن لباس‌های عروس دارد. اینجا داشتن خانه جدا، اهمیت چندانی ندارد. اما کسانی که خانه آماده میکنند تا آماده شدن خانه زمان عروسی را عقب می‌اندازند. با آماده شدن لباس‌های عروس و لوازم عروسی که به عهده داماد است، زمان عروسی تعیین می‌شود.
خانواده‌ها به صورت جداگانه عروسی را در خانه‌هایشان برگزار میکنند. گاه ممکن است عروس و داماد ساکن دو روستا باشند.
۲ تا ۳ روز قبل از عروسی مراسم حنابندان است. شخصی برای گذاشتن حنای عروس آمده و دست و پاهای عروس را حنا می‌گذارد. از این لحظه کسی صورت و ... عروس را نمی‌بیند. عروس پوشیده در لباس و برقع و یا در اتاقی جداگانه مستقر می‌شود. ممکن است خانواده عروس در خانه عروس جمع شده و جشن بگیرند. این مراسم بعد از شام بوده (نماز شام) و تا پاسی از شب ادامه دارد. دلیل اصلی آن هم شاید گرمی هوا است که سبب می‌شود مردم این منطقه روزها از خانه خارج نشوند. مراسم هم بیشتر مخصوص خانم‌ها است.
روز قبل از عروسی مراسم ساخت است که در آن خانواده داماد وسایل عروس شامل لباس ها که شلوار و پیراهن (جیمه)، چادر (چیده)، شال یا جلبیل، برقع و ... را در چمدان و سایر وسایل مانند دمپایی، وسایل حمام، وسایل آرایشی را در سینی‌هایی تزیین کرده و خانم هایی از خانواده داماد با نسبت‌های نزدیک‌تر بر روی سر از خانه داماد تا عروس حمل میکنند. این مراسم نیز مانند مراسم قبل بعد از شام برگزار می‌شود.
خانواده داماد همگی در خانه داماد جمع شده و دسته جمعی و پشت صف ساخت می‌آیند. بعد از این که ساخت توسط خانواده داماد آورده شد، عروس با لباس سبز (الان رنگ‌های دیگر هم پوشیده می‌شود) در حالی که دف می‌زنند و توسط دختران و زنان همراهی می‌شود در تمام اتاق‌هایی که مهمانان حضور دارند چرخانده می‌شود. در این بین نقل و ... هم بر سر وی ریخته می‌شود. چهره عروس هم‌چنان پوشیده باید باشد.
این مراسم نیز تا پاسی از شب ادامه دارد و مهمانان با کیک و آبمیوه پذیرایی می‌شوند. هم‌چنین لباس‌ها و سایر موارد در بین مهمان‌ها چرخانده می‌شود.
روز عروسی برای ناهار یا شام غذا می‌پزند. ناهار یکی از غذاهای محلی مانند حواری، بریانی است. علاوه بر مهمانانی که در خانه هستند، به همسایه‌ها هم غذا داده می‌شود.
عروس را آرایشگری که به خانه می‌آورند آرایش می‌کند و بعد از آمدن داماد از خانه بیرون می‌آورند.
داماد بعد از شام به همراه دسته دهل و سرنا به خانه عروس می‌آورند و به حجله می‌برند.
یکی از اتاق‌های خانه عروس (بیشتر مواقع) را برای حجله آماده میکنند. حجله را با آینه و نوارهای رنگی تزیین میکنند.
پس از داماد، آقایان برای دیدن حجله می‌روند و بعد از آن عروس را با دف و آواز وارد حجله میکنند. حال نوبت خانم‌ها ست که برای دیدن حجله بروند.
پس از این تا سه روز عروس از حجله در نمی‌آید تا مادر داماد تور صورت عروس را کنار بزند.
پس از یک هفته عروس به خانه مادر داماد میرود و پس از آن زندگی عادی خود را آغاز می‌کند.
ممکن است دختر خانواده تا سال‌ها در خانه مادر خود بماند. اینجا هنوز رسم زندگی با خانواده وجود دارد.
