کوهنوردانی که قصد صعود به قله اشترانکوه و یا دیدن دریاچه کوهستانی گهر و یا پیمایش دره نگار (نی گاه) را دارند در ابتدا وارد دورود در استان Lorestan میشوند. این شهر به دلیل قرارگرفتن در کنار منطقه کوهستانی اشترانکوه و آب و هوای سرد و معتدل خود، چشم‌اندازهای زیبای طبیعی دارد که کوه‌ها و آبشارها، درهها و دیگر مناظر طبیعی و مختلف را در خود جای داده است. رودخانه گهر که از دریاچه گهر خارج میشود، آب دره نگار را تامین می‌کند، این دره پس از روستای «درب آستانه»، از ۶-۵ کیلومتری دریاچه گهر شروع میشود و حدود ۲۰ کیلومتر طول دارد و در نهایت به روستای «تی» ختم می‌گردد. در طول مسیر آب چند دره از جمله دره گردو و دره خرس هم به دره نی‌گاه وارد میشود و همین باعث پر آب شدن رودخانه جاری در دره شده است.
آنچه در اینجا بیان میشود با فرض بر این است که برنامه پیاده‌روی دره‌نگار، در دو ماه مرداد و تیر (بهترین ماه برای گذر این منطقه) برگزار میشود.
برای رفتن به این دره دو مسیر وجود دارد، مسیر اول: در راه بازگشت از دریاچه گهر، میتوان پس از رسیدن به چشمه زیر پنبه کار از دره‌ای که در سمت چپ قرار دارد و رود گهر به آن سرازیر میشود وارد این دره شد، که البته ادامه کل مسیر تا انتهای دره با سنگ‌چین‌هایی مشخص گردیده و فقط نیاز به کمی دقت است. مسیر دره در انتها به روستای تی می‌رسد که از آنجا به بعد میتوان با وسایل نقلیه به شهر درود حرکت کنید. بر عکس همین مسیر هم برای پیمایش دره وجود دارد که باید بعد از رسیدن به شهر درود با وسایل نقلیه‌ای که از میدان امام رضا (میدان مرکزی) به سمت روستای امام‌زاده پیرعبدالله و از آنجا به سمت روستای تی و ابتدای دره نی‌گاه می‌رسد حرکت کنند و می‌توانند تا انتهای دره یا همان چشمه پای پنبه کار را پیاده‌روی کنند و در صورت داشتن وقت کافی سری هم به دریاچه گهر زد.
مسیر دوم: این مسیر برای کسانی که قصد رفتن به دریاچه گهر را ندارند و قصد دارند که مستقیم وارد دره شوند کاربرد دارد. ابتدا باید از چشمه خرم که ابتدای مسیر دریاچه گهر است به سمت گردنه سلام‌گاه (گله چیر) که اطاقک و آنتن مخابراتی روی این گردنه نصب شده حرکت کنند که حدود ۳۰ دقیقه طول می‌کشد، بعد از طریق سرازیری که از روی گردنه به سمت دره وجود دارد حرکت کنند و وارد دره شوند، بعد از رد کردن بخشی از مسیر که پوشش انبوه درختان آن گردو می‌باشد آبشاری قرار گرفته که باید قبل از رسیدن به آبشار از روی یال پایین کوهی که در سمت چپ قرار دارد به سمت دره حرکت کرد و از آنجا موافق با جریان رودخانه که در طول مسیر دره است و به روستای تی می‌رسد حرکت کرد.
در روستای درب آستانه یک ایستگاه محیط بانی ماشین را چک می‌کند و برای ورود باید هزینه اندکی به ازای هر نفر پرداخت کنید، محل مناسبی برای خودروها پیش‌بینی شده و دستشویی و محل تعویض لباس هم هست. در حال حاضر قاطرهایی برای حمل بار گردشگران به سمت دریاچه گهر وجود دارد که در همین پارکینگ با صاحبان‌شان میتوانید توافق کنید.
پیدا کردن مسیر در طول دره سخت نیست، اما همراه داشتن یک راهنمای محلی بهتر است. برای پیمایش دره نیازی نیست شناگر باشید. مگر این که در اردیبهشت ماه که میزان آب بیشتر بوده و سطح آب رودخانه بالا قرار دارد به دره بروید، در این زمان در خیلی جاها عبور عرضی رودخانه بدون ابزار خطرناک و شاید غیر ممکن به نظر می‌رسد، همچنین بهتر است توانایی شنا کردن را داشته باشید. براری ورود به دره بهتر است صبح و قبل از ظهر وارد دره شوید تا هم از ویژگی اصلی این دره که پیاده‌روی در امتداد مسیر رودخانه و آب بازی لذت کافی را ببرید و هم در زمان مناسب به محل مناسب شب مانی دره برسید.
مدت زمان لازم: پیمایش دره، ۱ تا ۵ روز.
پیشنهاد روشهای سفر به این منطقه:
ماشین شخصی: تهران به درود و بعد روستای تی، یا اینکه Tehran به درود، روستای درب آستانه، ابتدای چشمه اول دریاچه گهر، نزدیک‌ترین پمپ بنزین در طول مسیر تهران به Borujerd در Arak و بعد درود.
اتوبوس: تهران به بروجرد از ترمینالهای جنوب، آرژانتین و غرب. از بروجرد میتوان با ماشین‌های محلی به درود رفت.
قطار: قطار معمولی تهران به Ahvaz و در ایستگاه درود پیاده شد.
هواپیما: تهران به Khoramabad ؛ و رسیدن به درود با ماشین‌های سواری.
بهترین زمان مناسب: تیر و مرداد.
لوازم موردنیاز: کفش کوه‌پیمایی سبک (ترکینگ)، علاوه بر آن یک جفت هم کفش صندل و یا کتانی اسپورتکس برای عبور از رودخانه‌های دره نگار،کوله‌پشتی کوچک یک روزه، باتوم کوه پیمایی، لباس مناسب دره‌نوردی (آب رودخانه سرد و هوای بیرون گرم)، کیسه خواب و زیر انداز (دمای هوا در طول شب چندان کاهشی ندارد و زمین بر اثر تابش روزانه گرم هست و داشتن یک روانداز سبک یا کیسه خواب ملافه‌ای کافی است)، کاپشن بادگیر و لباس نیم‌گرم اضافه، پانچو برای مواقع بارانی، قمقمه آب (پر‌شده)، لیوان شخصی، چراغ پیشانی، داروی مصرفی شخصی، کوله‌پشتی که تمام وسایل‌تان در آن جای گیرد، پلاستیک یا ظرف مناسب برای آب‌بندی کردن وسایل، اگر دوست دارید با خودتون دوربین داشته باشین، بهتر است که توی ظرف‌های مخصوص گذاشته بشه تا خیس نشه، احتیاجی به طناب و لوازم سنگ‌نوردی نیست ولی اگر داشته باشید بی‌ضرر نخواهد بود، میتوانید از طناب‌های سبک استفاده کنید. داشتن پمادهایی برای درمان جای گزش نیش پشه توصیه میشود.
مواد غذایی: مرداد و تیر ماههای گرم سال هستند و استفاده از ساندویچ سرد تا زمانی که توی دره نباشید امکانپذیر است، ولی برای ناهار و شام داخل دره غذای گرم بهتر است چون زمان برای درست کردن در شب مانی خواهید داشت. در ابتدای مسیر از هر دو روستا امکان برداشتن آب وجود دارد. در طول مسیر دره نیز یک یا دو چشمه هست که میتوان آب آن را با جوشاندن مصرف کرد. بنابراین بردن آب چندان ضرورتی ندارد.
آمادگی بدنی: این برنامه پیاده‌روی سبک دارد و به آمادگی‌جسمانی خیلی بالایی نیاز نیست، ولی افراد شرکت کننده باید بتوانند هشت تا نه ساعت را با استراحت‌های کوتاه پیمایش کنند.