مردم این شهر از قشرهای مختلفی هستند، ترکمنها، مازندرانیها، آذریها، خراسانیها، سمنانیها و اندکی نیز بلوچستانی در این شهر زندگی میکنند، بیشتر به زبان ترکمنی تکلم دارند. مردمانی مسلمان و پیرو شیعه و سنی هستند. از نام این شهر پیداست که ادبپرور و ادیب دوست است، چنان که نامش از قابوسبنوشمگیر گرفته شده و مقبرهاش هم در این شهر است.
بیشتر مراسمهای آنها مذهبی است، جشنهایی چون عید قربان، عید فطر، مولودی(تولدپیامبر)، مراسم طلب باران، مراسم عاشورا و تاسوعا، در این شهر برگزار میشود. ترکمنهای این شهر لباس محلی خاص خود را دارند که شامل بخورتلنگ(نوعی کلاه)، قرمزدون(لباسی بلند)، چرموق و شلوار برای آقایان، قوپه(تاج)، کورته(روسری) و چاود مخصوص زنان است. موسیقی محلی این منطقه ترکمنی بوده و شامل سازهای زهی است که بیشتر به صورت تکنوازی اجرا میشود. غذاهای محلی چون چکدرمه، اکمک، بولامه، چوروک، بیشمه و قاتلاما را در این شهر میتوان یافت و از خوردنشان لذت برد.
صنایع دستی Carpet Weaving در این شهر رونق دارد و از مرغوبترین قالیهای ایران به حساب میآید.