این مسیر از سادهترین و قدیمیترین مسیرهای دستیابی به قله کوه دماوند است. دسترسی به مسیر جنوبی صعود، از طریق پلور و رینه امکانپذیر است. در نیمههای جاده آسفالتی متصل کننده این دو نقطه به یکدیگر، مسیری خاکی و ناهموار به سمت شمال وجود دارد که با تابلویی کوچک مشخص شده است.
حرکت از Tehran به سمت پلور در استان Mazandaran :
پلور روستایی است در دامنه کوه دماوند که اقامتگاه کوهنوردانی است که میخواهند دماوند را صعود کنند. برای رسیدن به پلور از جاده هراز، بعد از خروج از تهران از شهرهای بومهن و رودهن و منطقه آبعلی عبور میکنید و بعد به امامزاده هاشم میرسید، اینجا میتوان ناهار یا صبحانه را حلیم خورد. بعد از امامزاده هاشم در شهر پلور یک جاده از سمت چپ به سمت قرارگاه پلور جدا میشود. بعد از یکی دو پیچ به قرارگاه میرسید، برای دسترسی به گوسفندسرا یا مسجد صاحبالزمان (مبدا صعود دماوند از جبهه جنوبی است) هم باید از جادههای به موازات جاده هراز، که پلور را به رینه وصل میکند، به سمت رینه حرکت کنید، رینه یکی از شهرهای استان مازندران، با ارتفاع ۲۱۰۰ متر است که در ۹۰ کیلومتری تهران قرار دارد. کوهنوردانی که قصد صعود به قله دماوند از یال جنوبی را دارند باید از مسیر رینه عبور کنند.
کمی پس از قرارگاه پلور در جاده آسفالت به یک دو راهی میرسید. مسیر مستقیم به سمت دریاچه سد لار و پارکینگ غربی میرود و مسیر سمت راست با یک تابلو به سمت رینه، که مقصد رسیدن به جبهه جنوبی است. بعد از حدود ۵کیلومتر به جاده خاکی میرسید که تابلوی زرد با نوشته منابع طبیعی دماوند در ورودی آن دیده میشود. این جاده خاکی به طول ۷ کیلومتر به گوسفندسرا در ارتفاع ۲۹۵۰متر میرسید که مبدا صعود کوهنوردان از جبهه جنوبی است. امکان گرفتن قاطر برای حمل بار وجود دارد.
در جاده خاکی قابلیت عبور ماشینهای شاسی بلند، مینیبوس، نیسان و یا ون وجود دارد. از مست رینه هم میتوان به سمت پلور حرکت کرد و به جاده خاکی رسید و از رینه به گوسفندسرا نیز مانند پلور نیسان کرایهای وجود دارد.
از تهران تا قرارگاه پلور ۲ ساعت راه است. قرارگاه پلور در ارتفاع ۲۲۰۰ متری قرار دارد. خارج از روستای پلور است و در ابتدای جاده سد لار، نرسیده به دو راهی رینه، به صورت سوله وجود دارد. امکانات در اینجا شامل: خوابگاه، سرویس بهداشتی و پارکینگ است.
حرکت از گوسفند سرا به بارگاه سوم:
حرکت از گوسفندسرا به سمت پناهگاه بارگاه سوم حدود ۴ ساعت طول میکشد، در طول مسیر پاکوب به خوبی وجود دارد.
بارگاه سوم:
سومین پناهگاه در ارتفاع ۴۱۵۰ متری قرار دارد. بنای فلزی که در سال ۱۳۴۵ ساخته شد، ولی به علت سقوط بهمن بزرگی در زمستان ۱۳۵۱ از بین رفت و یک سال بعد از آن بنای سنگی جایگزین آن شد. گنجایش تعداد افراد در آن حدود ۳۰ نفر است. در اطراف آن مکانهایی مناسب برای چادر زدن وجود دارد.
مجتمع کوهنوردی دماوند:
۵۰ متر بالاتر از پناهگاه بارگاه سوم این مجتمع وجود دارد، که در سال ۱۳۸۷ ساخته شد. این پناهگاه سه طبقه دارد و امکانات آن شامل: انبار کوله، غذاخوری و آشپزخانه و ظرفشویی، اتاق خواب و سرویس بهداشتی است. در اینجا آب از چشمه لولهکشی شده است. ظرفیت حدود ۱۰۰ نفر را دارد. ارتفاع اینجا ۴۲۰۰ متر است.
صعود به قله:
ساعت چهار صبح حرکت به سمت قله. مسیر جنوبی جز پر ترددترین مسیرهای کوهنوردی دماوند است، برای همین احتیاجی به راهنما نیست، پاکوب هم در این مسیر به خوبی مشخص است. در این مسیر از جاذبههای طبیعی آبشار یخی دماوند در ارتفاع ۵۰۰۰ متری و تپه گوگردی که به قله منتهی میشود نیز میتوانید لذت ببرید. تپه گوگردی با دهانههایی که هنوز بخار گوگرد از آن متصاعد میشود و گوگردهایی که در اطراف این دهانههای کوچک پراکندهاند آخرین گامهای کوهنوردان به قله را سختتر میکنند.
قله اما از این جبهه زیبایی دیگری علاوه بر دهانه بزرگ همیشه پوشیده از برفش دارد و آن سرهای یخ زده و باقی مانده گوسفندانی است که برای همیشه اینجا در قله دماوند و در لابلای سنگ جاودان شدهاند.