مردم بوشهر به زبان فارسی و با گویش بوشهری سخن میگویند. بیشتر آنها مسلمان و پیرو شیعهاند. موقعیت بندری و ساحلی این شهرستان عاملی است در تعیین لباس مردم. یکی از مهمترین جاذبههای دیدنی این منطقه لباسهای بلند و نخی مردان و پیراهنهای نخی بلند و دورچین به همراه عبای سیاه زنان است که با روبنده نازک و شلوار چیت و نوعی کفش معروف به کوش پوشیده میشود. آداب و رسوم مذهبی و ملی چون عزاداری محرم، مراسم ازدواج، آیین بارانخواهی، آفتاب خواهی، گلگلین، عید نوروز، عید فطر، قربان و وزیدن باد در این شهر، در قالب سنتهایی که از گذشته باقی مانده و به همراه ترانههای محلی و موسیقی رایج جنوبی برگزار میشود.
ساحلی بودن این منطقه باعث شده است تا ماهی و میگو سهم عمدهای در خوراک مردم داشته باشد، غذاهای محلی و سنتی از جاذبههای این منطقهاند. غذاهایی چون قیمه، قلیه ماهی و قلیه میگو (قلیه نوعی خورشت است)، دلمه برگ مو و برنج، خوراک چغندر، حواری ماهی و ماهی تنوری و... تهیه میشود.
صنایع دستی در شهرستان بوشهر شامل، Mat Weaving و صدفسازی، Aba Weaving ، Pottery ، Gabbeh Carpet Weaving ، گرگور (وسیلهای برای ماهیگیری) و Carpet Weaving هستند.
برای تهیه سوغاتی میتوان از محصولاتی نظیر خارک پخته، خرما و دیگر محصولات صنایع دستی استفاده کرد. بازار قدیم بوشهر همچنان در بافت قدیمی شهر به فعالیت خود ادامه میدهد و دیدنی است. این بازار جز یکی از آثار به ثبت رسیده ملی ایران است.