شهری کردنشین که یکی از مهم‌ترین شهرهای استان West Azerbaijan است. در جنوب استان و در دامنه رشته کوه‌های لندشیخان با آب و هوای معتدل کوهستانی قرار گرفته است.

بناهایی چون مقبره بداق سلطان، حوضخانه شاه درویش، فقرگاه مهاباد، دژقلات شاه، مسجد جامع سرخ، مسجد رست بیگ و باغ‌های زیادی چون باغ میکاییلی، باغ علی‌آباد، باغ سیسه و باغ حسن‌خان دیدنی هستند.  دیدنی‌ترین مسجد مهاباد مسجد جامع سرخ است که در زمان بداق سلطان حاکم مهاباد ساخته شد و در زمان شاه سلیمان صفوی تکمیل گردید. این مسجد از نظر توازن در طرح با هجده طرح خشتی و شبستانی با هجده ستون سنگی و حجره‌های پیرامون آن از زیباترین بناهای تاریخی استان محسوب می‌شود.

مردم مهاباد به زبان کردی سورانی با لهجه مُکری یا مکریانی از زبان کردی تکلم می‌کنند. بیشتر آن‌ها مسلمان و پیرو تسنن هستند. 

یکی از مهم‌ترین غذاهای شناخته شده و مشهور این شهر، کولیچه و شورمزه یا همان نخود است و از غذاهای سنتی مهاباد می‌توان: آش دوکلیو، دلمه کلم، بربه، ماشینه، سنگه سیر، شامی کباب، انواع نان‌های روغنی چون کلانه و پنچه کش را نام برد.

از جمله صنایع دستی مهاباد می‌توان به Carpet Weaving ، Course Weaving ، Kilim Weaving و چاروق‌بافی، سکه و پولک‌دوزی، منجوق‌دوزی، رودوزی، سوزن‌دوزی، قرقره بافی، مصنوعات چرمی، سجاده بافی، بافت پارچه و دوخت لباس کردی، Woodturning ، Knife Making و همچنین کلاش و Shoemaker Weaving اشاره کرد.

موسیقی این منطقه مانند دیگر مناطق کردنشین است و نوا و آواز آن‌ها به گوش هر ایرانی آشناست. ترانه‌های کردی دلچسب و زیبا هستند.