شهری در شمال استان Isfahan که با توجه به  قرارگیری بر سر راه ارتباطی شهرهای شرقی و شمالی کشور دارای اهمیت خاصی است. آب و هوای کاشان با توجه به منطقه‌ای که در آن قرار گرفته گرم و بیابانی است. کویر مرنجاب با تپه‌های رمل بلندش مورد اقبال بسیاری از گردشگران است.

در این شهر،‌ آثار تاریخی فراوانی به چشم می‌آید که معروف‌ترین آن‌ها، باغ و حمام فین، مسجد جامع کاشان، حمام سلطان امیر احمد، خانه طباطبایی، بازار سنتی کاشان و ... است. کاشان از معدود شهرهایی است که هنوز بافت قدیم و سنتی خود را حفظ کرده و بافتی زنده و پویا دارد.

مردم کاشان به زبان فارسی و به لهجه کاشانی سخن می‌گویند، بیشتر آن‌ها مسلمان و پیرو شیعه‌اند. آداب و رسوم مذهبی و ملی را همچنان بر طبق سنت‌های گذشته خود بجا می‌آورند. برگزاری مراسمی چون کلوخ‌اندازی چند روز قبل از ماه رمضان، هدیه رمضان، آشتی کنون، روزه واکنی، هوم بابایی، گلاب گیری، قالی‌شویان، عید غدیر، قربان و همچنین عید نوروز در این شهر وجود دارد.

 از محصولات این شهر می‌توان به گیاهان دارویی و عرقیجات سنتی اشاره کرد که از سوغاتی‌های مشهور کاشان به شمار می‌روند، به ویژه گلاب کاشان. پارچه بافی کاشان شهرتی خاص دارد و از گذشته تا به امروز پارچه‌هایی بسیار نفیس به یاری دستان هنرمند مردان این شهر بافته می‌شود که  Brocade Weaving و Velvet Weaving از معروف‌ترین آنهاست. در این میان از Shar Weaving کاشان نیز نباید گذشت که از معدود پارچه‌های دستباف ایران است که با عرض زیاد بافته می‌شود. Zilu Weaving ، Kilim Weaving ، Carpet Weaving و صنایع‌ دستی دیگری مثل: Coppersmith ، کاشی‌سازی، Pottery ، Girih tiles ، Felting و Wood Carving نیز در این شهر رایج است.

اهالی کاشان هم مانند دیگر شهرهای ایران دارای غذاها و شیرینی‌های سنتی هستند که مخصوص خودشان است و در ایران معروف هستند؛ غذاهایی چون: شفته بادمجان (قیمه ریزه)، کوفته چغندر، آبگوشت لوبیا و گوشت و کلم و شیرینی‌های مثل: کلوچه، پشمک، حلوا ارده، ارده شیره، نقل بیدمشکی، حاجی بادام و ... .