دره نگار (نی گاه) با رودخانه‌ای پر آب که از میان دره‌ای سرسبز می‌گذرد یکی از جاذبه‌های گردشگری، طبیعت گردی و بومگردی استان لرستان است.

کوهنوردانی که قصد صعود به قله اشترانکوه و یا دیدن دریاچه کوهستانی گهر و یا پیمایش دره نگار (نی گاه) را دارند در ابتدا وارد دورود در استان Lorestan می­شوند. این شهر به دلیل قرارگرفتن در کنار منطقه کوهستانی اشترانکوه و آب و هوای سرد و معتدل خود، چشم‌اندازهای زیبای طبیعی دارد که کوه‌ها و آبشارها، دره­ها و دیگر مناظر طبیعی و مختلف را در خود جای داده است. رودخانه گهر که از دریاچه گهر خارج می­شود، آب دره‌ نگار را تامین می­‌کند، این دره پس از روستای «درب آستانه»، از ۶-۵ کیلومتری دریاچه گهر شروع می­­‌شود و حدود ۲۰ کیلومتر طول دارد و در نهایت به روستای «تی» ختم می‌گردد. در طول مسیر آب چند دره از جمله دره‌ گردو و دره‌ خرس هم به دره‌ نی‌گاه وارد می­‌شود و همین باعث پر آب شدن رودخانه جاری در دره شده است.

پوشش گیاهی: در این دره انواع درخت‌های میوه از جمله بلوط، انگور، گیلاس، تمشک، گلابی، گردو و بادام کوهی روییده، که بیشتر این میوه‌ها خوراکی هستند. 

روز اول

من به همراه پنج نفر از دوستان، ساعت هفت شب با اتوبوس از ترمینال‌ جنوب به طرف بروجرد حرکت کردیم و ساعت ۱۲ نیمه‌شب به بروجرد رسیدیم. شب را در بروجرد ماندیم.

روز دوم

ساعت ۷/۳۰ از خواب بیدار شدیم. مواد غذایی را در بروجرد تهیه کردیم. بعد از آب‌بندی کردن وسایل، ناهار را در بروجرد خوردیم .ساعت ۱۳ به طرف درود حرکت کردیم. ساعت ۱۴:۳۰ به اول جاده گهر، رسیدیم و مسیر دره‌نوردی را آغاز کردیم. قرار ما با راهنمای محلی در این مکان بود (بهتر است که راهنمای محلی داشته باشید). این مسیر برای کسانی که قصد رفتن به دریاچه گهر را ندارند و قصد دارند که مستقیم وارد دره‌ نی‌گاه شوند مناسب است (مسیر دیگر مسیری است که از دریاچه گهر در حال برگشت باشی و پس از رسیدن به چشمه گرنده پنبه کار از دره­ای که در سمت چپ قرار دارد و رود گهر به آن سرازیر می­شود وارد این دره شوید).

از ابتدای مسیر دریاچه گهر به سمت گردنه سلام‌گاه (گله چیر) که اطاقک و آنتن مخابراتی روی این گردنه نصب شده بود حرکت کردیم که حدود ۳۰ دقیقه طول کشید. پس از استراحت کوتاه از سرازیری که روی گردنه به سمت دره بود حرکت کردیم. ساعت ۱۵:۴۵ به دره پر درخت گردو وارد شدیم که معروف به دره گردو بود. پس از ۲۰ دقیقه استراحت در این دره حرکت‌مان را ادامه دادیم. در انتهای دره گردو پناه‌گاهی در سمت راست آن قرار داشت. ساعت ۱۸:۱۵ بعد از رد کردن دره، آبشاری وجود داشت که قبل از رسیدن به آبشار از روی یال پایین کوهی که در سمت چپ قرار گرفته بود به سمت دره حرکت کردیم و از آنجا موافق با جریان رودخانه که طول مسیر دره بود مسیرمان را ادامه دادیم. طی مسیرگاهی مجبور به گذر از رودخانه بودیم که در هوای گرم مرداد ماه بسیار لذت‌بخش خواهد بود. ساعت ۲۰ در منطقه‌ای به نام دره خرس که سمت راست رودخانه قرار دارد چادر زدیم، این قسمت از دره شبیه ساحل سنگی است و درختان تنک دارد. اهل هر سرزمین و با هر زبانی که هستید، موسیقی زیبای استاد شجریان را به شما پیشنهاد می­کنم تا در کنار صخره­های بلند دره و آسمان پرستاره، لذتی دو چندان ببرید.

روز سوم

ساعت ۶:۳۰ بیدار شدیم، پس از خوردن صبحانه و جمع کردن چادر ساعت ۸:۳۰ آماده حرکت شدیم. ساعت ۱۳ برای استراحت و خوردن ناهار زیر سایه درختان دره توقف کردیم. پس از ناهار ساعت ۱۵:۳۰ در مسیر رودخانه به حرکت‌مان ادامه دادیم و به سمت روستای تی حرکت کردیم. در طول مسیر آب بازی کردیم که بسیار دلچسب بود. برای آب بازی، روز دوم و سوم  پیشنهاد می­شود چون به قسمت‌هایی از رودخانه که عمق بیشتری دارند می­رسیم. ساعت ۲۰:۳۰ دره‌نوردی تمام شد و با ماشینی (نیسان) که از درود با آن هماهنگ کرده بودیم از جاده‌ای خاکی که در آن امامزاده پیرعبدالله واقع شده بود به طرف درود حرکت کرده و ساعت ۲۱:۴۵ به درود رسیدیم و  به سمت ایستگاه راه‌آهن رفتیم و  ساعت ۲۲:۲۰ به طرف تهران حرکت کردیم، ساعت ۷:۳۰ به تهران رسیدیم.

نویسنده: نجمه علیپور